Алигалабон
Алигалабон — деҳа дар ҷамоати деҳоти Ҳакимии ноҳияи Нуробод.
| Деҳа | |
| Кишвар |
 Тоҷикистон |
|---|---|
| Вилоят | НТҶ |
| Ноҳия | Нуробод |
| Таърих ва ҷуғрофиё | |
| Аҳолӣ | |
| Аҳолӣ | 980 тан (2017) |
| Миллият | тоҷикон |
| Эътиқодот | мусулмонони ҳанафимазҳаб |
| Забони расмӣ | тоҷикӣ |
| Шиносаҳои ададӣ | |
| Пешшумораи телефон | +992 3133 |
| Нишонаи почта | 737450 |
Ҷуғрофиё вироиш
Аз Алигалабон то маркази ҷамоат 9 км, то маркази ноҳия 47 км, роҳ асфалтпӯш. Аҳолиаш 980 нафар (2017), тоҷикон. Мактаби таҳсилоти умумии асосӣ, бунгоҳи тиббӣ, китобхона, 6 ошхона-чойхона ва 2 нуқтаи савдои хусусӣ дорад. Соҳаҳои асосии хоҷагӣ: боғдорӣ, сабзавоткорӣ, чорводорӣ. Заминҳо аз чашмаҳо обёрӣ мешаванд.
Бинобар сабаби сохтмони нерӯгоҳи Роғун қисми мардуми деҳа Алигалабони поён ба деҳаи Теппаи Самарқандии ноҳияи Рӯдакӣ кӯчонида шуданд[1].
Эзоҳ вироиш
- ↑ «Продвижение интересов лиц, переселенных в связи со строительством Рогунской ГЭС»(пайванди дастнорас — таърих).
Адабиёт вироиш
- Тақсимоти маъмурии Ҷумҳурии Тоҷикистон — Д.: СИЭМТ, 2017. — 580 с. — ISBN 978-99947-33-68-2
Сарчашма вироиш
- А — Асос. — Д. : СИЭМТ, 2011. — 608 с. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир А. Қурбонов ; 2011—2023, ҷ. 1). — ISBN 978-99947-33-45-3.
|
Ин мақолаи нопурра аз ҷуғрофияи Тоҷикистон мебошад. Шумо метавонед бо пурра кардани ин ба Википедия кумак кунед. |