Тафсир
Тафсир (ар. التفسير) — илмест, ки маонии оятҳо, ҳолатҳои гуногуни онҳо ва ҳамин тавр, маҷмӯаи улумеро, ки ба омӯзиши паҳлӯҳои гуногуни Қуръон сару кор доранд, мавриди омӯзиш қарор медиҳанд.[1]
Вожашиносии тафсир вироиш
Тафсир бинобар роҷеҳтарин таърифҳо ба маънои баён намудани маонӣ ва ҳолатҳои гуногуни оятҳои Қуръон дар чорчубаи меъёрҳои шариат ва ба андозаи тавоноии илми инсон мебошад.[2]
Нигаред низ вироиш
Эзоҳ вироиш
Сарчашма вироиш
- Абдушарифи Боқизода. Тафсири навини Қуръони карим, ҷилди якум — Душанбе: «ЭР-граф», 2012. — 880с.