Ҷӯра Бақозода: Тафовут байни таҳрирҳо

Content deleted Content added
х навсозӣ
No edit summary
Сатри 25:
|викианбор =
}}
'''Ҷӯра Бақозода ''' — [[олим]], [[адабиётшинос]], [[номзади илм]]ҳои филология ([[1969]]), узви [[Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон]] ([[1974]]), [[Корманди шоистаи Тоҷикистон]] ([[1998]]).
==Зиндагинома==
'''Ҷӯра Бақозода''' [[22 сентябр]]и соли [[1937]] дар [[шаҳр]]и [[Самарқанд]] ба ҷаҳон омадааст. Соли 1962 факултаи филологияи Донишкадаи давлатии [[Самарқанд]]ро хатм карда, барои идомаи таҳсилу фаъолияти илмӣ ба Институти забон ва адабиёти ба номи Абӯабдуллоҳи Рӯдакӣ ш. ([[Душанбе]]) омадааст. Солҳои 1965-1968 дар аспирантураи Донишкадаи адабиёти ба номи Максим Горкийи ш. ([[Маскав]]), солҳои 1974-1980 дар курси мунаққидони ҳамин донишкада таҳсил кардааст. Баъдан корманди илмии Пажӯҳишгоҳи забон ва адабиёти ба номи Абӯабдуллоҳи Рӯдакии АИ Тоҷикистон (1967-1978), мудири шуъбаи танқиди моҳномаи «Садои Шарқ» (1978-1985), муҳаррири калони илмии Сарредаксияи илмии [[Энсиклопедияи советии тоҷик]](1985-1989), аз соли 1989 то вопасини рӯзҳои умраш устоди [[Донишгоҳи миллии Тоҷикистон]] будааст. Ӯ [[28 апрел]]и [[соли 2012]] дар шаҳри [[Душанбе]] аз олам даргузашт.
==Эҷодиёт==
Асарҳояш аз соли 1963 чоп шудаанд. Мақолаҳову тақризҳояш, ки ба масъалаҳои умдаи [[адабиёт]]и тоҷик бахшида шудаанд, дар [[китоб]]ҳои «Падидаҳои тоза» (1974), «Ҷустуҷӯҳои бадеӣ дар насри муосири тоҷик» (1982), «Нависанда ва идеали замон» (1985), «Андеша ва чеҳраҳои адабӣ» (2005), «[[Абдулҳамид Самад]] ва инкишофи [[ҳикоя]]» (2007), «Гузашти айём ва таҳаввули адабиёт» (2009) ва ғ. гирд омадаанд. Мақолаҳои пурарзиши ӯ «Дунё ба умед» («АС», 1985, 25 апрел), «Қиёми [[шеър]]» («АС», 1992, 2 апрел), «Ҳаёти ҷовидон андар ситез аст» («Садои Шарқ», 1988, №6), «Осори устод [[Сотим Улуғзода]] аз нигоҳи хонанда» (дар маҷ. «Ҷустуҷӯҳои адабӣ», 1966) ва ғ. ҳукми рисолаи мукаммалеро доранд. Осори алоҳидаи [[Антон Павлович Чехов|А.Чехов]], В.Яковенко, Н.Байрамовро ба тоҷикӣ гардондааст.
 
(''Бақозода Ҷӯра Ҳамидович''; [[22 июл|22 июли]] [[1937]], [[Самарқанд|Самар­қанд]] – [[28 апрел|28 апрели]] [[2012]], [[Душанбе]]) — мунаққид ва адабиётшиноси тоҷик, номзади илмҳои филология ([[1969]]), узви [[Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон]] ([[1974]]), [[Корманди шоистаи Тоҷикистон]] ([[1998]]). Писари [[Ҳамид Бақозода]].
==Мукофот==
 
* [[Корманди шоистаи Тоҷикистон]] ([[1998]]);
== Зиндагинома ==
* Ифтихорномаи Ҳукумати Тоҷикистон.<ref>Адибони Тоҷикистон (маълумотномаи мухтасари шарҳиҳолӣ)./Таҳия ва танзими Асрори Сомонӣ ва Маҷид Салим. – Душанбе, «Адиб», 2014, – с. 54 ISBN 978-99947-2-379-9</ref>
Университети давлатии Самарқандро (1962) хатм намуда, ба ИЗА АИ ҶТ ба кор омад (1962–64). Аспиранти Ин-ти адаби­ёти ҷаҳони АИ ИҶШС (1964–67), ходими калони илмии ИЗА (1967–78), мудири шуъбаи  тан­қид ва адабиётшиносии  маҷ. «Садои Шарқ» (1978–85), мудири редаксияи адабиёт, забон ва фолклори ЭСТ (1985–89), мудири  кафедраи назария ва адабиёти навини форсии тоҷикии ДМТ (1989–2002). Аз соли 2002 дотсенти ҳамин кафедра.
== Сарчашма ==
 
<references/>
== Фаъолияти илмӣ ==
Нахустин мақолаҳои илмию танқидиаш с. 1963 дар саҳифаҳои матбуот пайдо шу­данд. Муаллифи беш аз 200 мақолаи илмию танқидӣ, монография ва рисолаҳои ил­мӣ. Аксари мақолаҳои Б. мар­ҳалавию ҷамъбастианд. Дар онҳо масъалаҳои муҳимми адабиёти муосири тоҷик аз қабили хусусияти қиссаҳо, фардияти адиб, хусусиёти миллӣ ва байналмилалии ада­биёти тоҷик, ҷустуҷӯҳои эҷодии адибони ҷавон, эҷоди устодон ва ҷараёни адабӣ, насри муосири тоҷик (с-ҳои 70–80 а. 20) ва ғ. мавриди таҳлилу баррасӣ қарор гирифтаанд. Дар бораи эҷодиёт ва осори алоҳидаи Айнӣ, М. Турсунзода, С. Улуғзода, Ҷ. Икромӣ, Р. Ҷалил, П. Толис, Ф. Муҳаммадиев, Ӯ. Кӯҳзод, С. Турсун, Гулназар, А. Самад, К. Мирзо ва диг. мақола­ҳо нигошта, дастовард­ҳои эҷо­дии ононро холисона ва дақиқ­бинона таҳлилу бар­расӣ кардааст. Афкору андеша­ҳои Б. дар монография ва рисолаҳои «Ҷустуҷӯҳои эҷодӣ дар насри муосири тоҷик» (1982), «Нависанда ва идеали замон» (1987), «Андеша ва чеҳраҳои адабӣ» (2005), «Абдулҳа­ми­ди Самад ва инкишофи ҳикоя» (2007), «Гузашти айём ва таҳаввули ада­биёт» (2009) ва ғ., ки дар адабиётшиносию нақди тоҷик нуфузу эътибори арзанда доранд, ҷамъбаст гардидаанд. Б. дар мураттабсозии маҷм. «Муосири бузурги мо» (дар бораи М. Шолохов), осори А. Деҳотӣ дар 5 ҷилд, ҷ. 2-юми «Таърихи адаби­ёти советии тоҷик. Инкишофи жанрҳо» (1978) ва ғ. ширкат варзидааст. Пйесаи «Боғи олболу» ва баъзе ҳикоя­ҳои А. П. Чехов, романи В. Яковенко «Шербачаҳои партизан» (1987), романи нависандаи туркман Н. Байрамов «Роҳи тақдир»-ро (1989) ба тоҷикӣ гардондааст.
 
== Мукофотҳо ==
Бо Грамотаи Фахрии Президиуми Шӯрои Олии ҶШС Тоҷикистон сарфароз гардидааст.
 
* Узви ИН Тоҷикистон аз соли 1974
* Ифтихорномаи[[Корманди Ҳукуматишоистаи Тоҷикистон.]] ([[1998]])<ref>Адибони Тоҷикистон (маълумотномаи мухтасари шарҳиҳолӣ)./Таҳия ва танзими Асрори Сомонӣ ва Маҷид Салим. – Душанбе, «Адиб», 2014, – с. 54 ISBN 978-99947-2-379-9</ref>
 
== Осор ==
 
* Черты нового Д., 1974; Михаил Шолохов (ҳамроҳи Р. Ҳоди­зо­да). Д., 1975.
 
== Сарчашма ==
 
* {{ЭМТ|Бақозода, Вӯра Ҳамидович|2|муаллиф=Ю. Акбарзода}}
 
[[Гурӯҳ:Узви Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон]]