Таърихи Тоҷикистон: Тафовут байни таҳрирҳо

Content deleted Content added
Барчасбҳо: вироиш тавассути телефони ҳамроҳ вироиш аз барномаи мобилӣ Android app edit
Сатри 460:
Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон аз сарвазир, муовинон, вазирон ва раисони кумитаҳои давлатй ташкил ёфтааст.
 
[[Сарқонуни Тоҷикистон|Конститутсия (СарконуниСарқонуни) Ҷумхурии Тоҷикистон]] [[6 ноябр]]и соли [[1994]] ба тариқи райъпурсии умумихалқӣ қабул шуда, [[26 сентябр]]и соли [[1999]] ва 22 июни соли [[2003]] ба он тағйироту иловаҳо дохил карда шуданд
 
Ҷумҳурии Тоҷикистон '''[[21 декабр]]и соли [[1991]]'''- аъзои [[Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил]] (ИДМ-СНГ) '''[[2 март]]и соли [[1992]]''' - аъзои Созмони МиллалиМилали Муттаҳид (СММ - ООН) '''15 июни соли [[2001]]''' – аъзои Созмони Ҳамкории Шанхай ва зиёда аз 50 ташкилотҳои байналмиллалӣбайналмилалӣ мебошад.
 
== Таърихи мухтасари кишвар ==
Аҷдодони [[тоҷик]]он аз қадимулайём дар сарзамини ҳозираи [[Тоҷикистон]] ва дигар чумҳуриҳоиҷумҳуриҳои Осиёи МарказиМарказӣ сукунат доштанд. Соли 1980 дар вилояти Кӯлоб, наздикии Ховалинг ҳангоми ҳафриёти археологйархеологӣ бозёфтҳое ба даст омаданд, ки далели ҳанӯз ним миллион сол пеш дар замини [[Тоҷикистон]] зиндагйзиндагӣ кардани одамони ибтидойибтидоӣ буданд. Дар кӯҳсори [[Тоҷикистон]] ёдгориҳои давраи мезолит ва неолит ёфт шуданд. Ду қабати поёнии мадании бошишгоҳи Тутқавул, наздикии Норак (ҳазораҳои Х-VII то мелод) ба давраи мезолит мансубанд. Ҳанӯз дар асри санг маскуншавии баландкӯҳҳо, аз чумлаҷумла Помир оғоз мегардад. Дар Помири шарқйшарқӣ дар баландии 4200 метр аз сатҳи баҳр қароргоҳи шикорчиёни кӯчманчй - Ошхона ифтитоҳ гардид. Дар мағораи Шахта тасвирҳои рӯисангии мансуб ба неолити ибтидойибтидоӣ ёфт шуданд. Дар онҳо ҳайвоноти тирхӯрда ва шикорчиён тасвир шудаанд.
 
Барои кӯҳсор ва доманакӯҳҳои [[Тоҷикистон]] маданияти давраи неолит хос буд, ки он маданиятиМаданияти ҳисорҲисор номида шудааст. Намояндагони ин маданият, ба ақидаи баъзе олимон, бо чорводорию зироаткорй машғул буданд. Айни замон шикор дар хоҷагии онҳо нақши калон мебозид. Дар маҳалли биёбонии Қайроққум, шимоли [[Тоҷикистон]] боқимондаҳои сершумори қароргоҳҳои аҳди биринҷйбиринҷӣ таҳқиқ шуданд. Аксари онҳо ба охири ҳазораи III ва аввали ҳазораи II пеш аз мелод мансубанд. Намояндагони маданияти қайроққуми аҳди биринҷй асосан бо чорводорй машғул буданд, вале айни замон аз зироату кори маъдан - пӯлодгудозию кулолйкулолӣ низ огоҳйогоҳӣ доштанд. Дар ҷануби Тоҷикистон, дар поёноби дарёи қизилсуҚизилсу, Вахш ва Кофарниҳон маданияти дигар, маданиятиМаданияти бишкентииБешкентии аҳди биринҷӣ бо зироаткорй, қароргоҳҳои мустаҳкам, дарачаидараҷаи баланди истеҳсоли сафолот вусъат ёфта буд. Ин маданият ба ёдгориҳои аҳди биринчиибиринҷии Туркманистони ҷанубӣ ва Осиёи ҷанубу ғарбӣ наздик аст.
 
== Ниёгони тоҷикон дар давраи қадим ==