Мутеулло Наҷмиддинов: Тафовут байни таҳрирҳо

Content deleted Content added
Сатри 33:
 
Мутеулло Наҷмиддинов дар баробари қиссаю ҳикояҳои марғуб навиштан алалхусус дар рушди жанри очерк ҳиссаи арзанда дорад. Аз соли 1979 ҳодими редаксияи газетаи «Тоҷикистони Советӣ» [[https://ravshanimakhsumzod.wordpress.com/2011/04/11/%D0%B2%D0%B0%D1%81%D1%81%D0%BE%D1%84%D0%B8-%D0%BC%D0%B0%D1%80%D0%B4%D0%BE%D0%BD%D0%B8-%D0%BC%D0%B0%D0%B9%D0%B4%D0%BE%D0%BD-2/]].
Очеркҳои машҳури адиби публисист «Шаби чӯпони куҳансол», «Фарзанди охирин», «Подоши „мукофот“», «Азоби дурӯғ», «Марди неканҷом», «Бародарон» маҳз ҳамин солҳо интишор ёфтаанд ва номи Мутеулло Наҷмиддиновро чун рӯзноманигори хушсалиқаю ояндадор муаррифӣ намудаанд<ref>МаҷидМ. САЛИМСалим, «Ҷумҳурият»: - Душанбе, 2007. - 14 сентябр </ref>.
Солҳои ҳаштодуми асри гузашта дар Саридораи илмии Энсиклопедияи советии тоҷик мудири шуъба, чанд соли охир то ба нафақа баромадан, сармуҳаррири бахши драматургияи Вазорати фарҳанги ҷумҳурӣ будааст.