Ҳиндуия: Тафовут байни таҳрирҳо

'''Ҳиндуия''' - яке аз [[дин]]ҳои сернуфузи миллӣ мебошад. Он дар миёнаи ҳазораи яки солшумории мелодӣ, яъне асрњоиасрҳои IV-VI дар [[империяи Гупта]] ба амал омадааст. Ҳиндуия арабишакли калимаи форси Ҳинду /дарёи Инд/ мебошад. Ҳиндуия дар асоси [[браҳмания]] пайдо шудааст. Ва браҳмания худои [[Браҳма]]ро, ки холиқи ҷаҳон аст, парастиш менамояд. Дар баробари Браҳма худоён [[Вишну]] /муҳофизи олам/ ва [[Шива]] /харобкори

олам/ парастида мешаванд, ки ба қавли муњаққиқонмуҳаққиқон салосаи муқаддаси ҳиндуия - тримуритиро ташкил медињанд. Асоси таълимот ҳиндуия дар [[Веда]]ҳо баён шудааст. Он аз чор маҷмўа иборат мебошад: [[Ригведа]] /маҷмўаимаҷмӯаи сурудњоисурудҳои асотирӣ/, [[Самаведа]] /маљмўаи дастурот доир ба маросимњомаросимҳо/, [[Яҷурведа]] /маҷмўаи қоидаҳои қурбонӣ/ ва [[Атхарваведа]] /маҷмўамаҷмӯа дар бораи қоида ва дуоҳои сеҳрангез/. Яке аз аслҳои муҳими ҳиндуия таълимот дар бораи сапсара /аз санскрит саёҳат, кишваргардїкишваргардӣ/ аз нав тавалудшавӣ, таносухи руҳ мебошад. Руҳ метавонад аз инсон ба растанӣ, ҳайвон ва баръакс мутобиқи қонуни карма /аз санскрит - амал, вазифа/ гузарад. Ҳар кас мувофиқи амалаш мукофот мегирад, вобаста ба он, ки то чӣ андоза талаботи ҳиндуияро иљроиҷро мекунад. Мақсади асосии ҳаёти инсон аз рўирӯи таълимоти ҳиндуия дарёфти гузариш аз таносух гузариш ба васл бо Браҳма - руҳи ҷаҳонӣ, нафси кулл мебошад.