Фазлиддин Муҳаммадиев: Тафовут байни таҳрирҳо
Content deleted Content added
х мукофот ҶОИЗА нест using AWB |
Шухрат Саъдиев (баҳс | ҳисса) навсозӣ |
||
Сатри 8:
|тахаллусҳо =
|санаи таваллуд = 15.06.1928
|зодгоҳ = {{Зодгоҳ|Самарқанд|
|санаи марг = 16.10.1986
|маҳалли марг = {{МаҳаллиМарг|Душанбе|
|шаҳрвандӣ = {{flag|Тоҷикистон}}
|навъи фаъолият = [[нависанда]],[[тарҷумон]]
|солҳои фаъолият = 1947-
|самт =
|жанр =[[қисса]], очерк, [[ҳикоя]], роман
Сатри 37:
Ҳикояҳои алоҳидаи А. Чехов, Т. Драйзер, романи А. Стил «Зарбаи аввалин», қиссаву романҳои Ч. Айтматов «Ҷамила», «Дуроҳаи бӯронӣ» ва «Алвидоъ, Гулсарӣ!», романи А. Қаҳҳор «Модарони меҳрубони ман» ва ғ.-ро устодона ба тоҷикӣ гардондааст.<ref>Адибони Тоҷикистон (маълумотномаи мухтасари шарҳиҳолӣ)./Таҳия ва танзими Асрори Сомонӣ ва Маҷид Салим. – Душанбе, «Адиб», 2014, – с. 144 ISBN 978-99947-2-379-9</ref>
== Дар бораи эҷодиёти нависанда ==▼
Дар бораи Фазлиддин Муҳаммадиеви публисист ягон асари таҳкикӣ вуҷуд надорад. Вале зимни таҳлили асарҳои калонҳаҷми ӯ чунон ки ишора рафт, баъзе фикру мулоҳизаҳо баён шудаанд. Аз ҷумла, мунаккиди шинохта Соҳиб Табаров дар заминаӣ очерку ҳикояҳои нахустини Ф. Муҳаммадиев андешаронӣ карда, навишта буд: {{аввали иқтибос}}''«дар очерк аксаран ҳамон ҷавҳари зиндагӣ асоси мавзӯъро ташкил мекунанд, ки онҳоро худи нависанда бевосита дида, мушоҳида карда, дар бораи онҳо тасаввуроти муайяни худро дорад ва ба онхо дуруст бахо дода метавонад''{{охири иқтибос}} <ref>Табаров С. Очерк ва ҳикоя бояд жанрҳои ҷанговари адабиёти имрӯзаи тоҷик гарданд // Шарқи сурх, 1959. -. № 6. - С. 144</ref><ref>Табаров С. Ҳаёт, адабиёт, реализм. - Душанбе:' Ирфон, 1966. - С. 219.</ref> Муҳақиқ аз боби очеркҳои «Муҳоҷирон» ва «Фаттоҳ ва Музаффар» сухан ронда, дуруст таъкид менамояд, ки Ф. Муҳаммадиев дар атрофи {{аввали иқтибос}}''«масъалаҳои иқтисодиёти колхозӣ» сухан ронда, зимни таҳлили онҳо «характер ва хусусиятҳои каҳрамононро мекушояд»''{{охири иқтибос}} Таваҷҷуҳи К. Раҷабовро маҳорати Ф. Муҳаммадиев дар идрок ва донистани {{аввали иқтибос}}''«характерноктарин ҳодисаҳои дороӣ аҳамияти калон»''{{охири иқтибос}} <ref>Раҷабов К. Очерк - жанри ҷанговар // Садои Шарқ, 1965. № 11. - С. 155.</ref> ҷалб кардаст. ▼
Атахон Сайфуллоев дар очеркҳои Ф. Муҳаммадиев {{аввали иқтибос}}''«моҳирона истифода кардани ҷузъиётро»''{{охири иқтибос}} таъкид намуда, қайд менамояд, ки қаҳрамонони нависанда {{аввали иқтибос}}''«ягон корномаии фавқуллода, ягон хизмати бузург нишон надиҳанд ҳам, ҳамчун қувваи пешбарандаи ҷамъият сазовори пайравию эҳтиром мебошанд»''{{охири иқтибос}} <ref>Сайфуллоев А. Санъати навоварӣ // Тафаккур ва образ. - Душанбе: Ирфон, 1968. - С. 124</ref>. М. Муллоҷонов бошад, таъкид менамояд, ки ба Фазлиддин Муҳаммадиев {{аввали иқтибос}}''«кушиши таҳлил ва ҷамъбасту хулосабарориҳо аз воқеот, бо назари васеътар дидан ва дарк кардани олам хос аст»''{{охири иқтибос}} <ref>Муллоҷонов М. Тирамоҳи боровар // Садои Шарқ, 1982. №1.-С. 110</ref>.▼
== Мукофот ва ҷоизаҳо ==
* Бо ордени “Дӯстии халқҳо”,
* “Нишони Фахрӣ”,
Line 43 ⟶ 47:
* дорандаи Ҷоизаи давлатии ба номи Абӯабдуллоҳи Рӯдакӣ (1967),
* Ифтихорномаи Фахрии Президиуми Совети Олии Тоҷикистон ва Белоруссия мукофотонида шудааст.<ref>Аслҳо ва наслҳо. – Душанбе,2013, — С.87 — 184 с. ISBN 978-99947-958-2-6</ref>
▲== Дар бораи эҷодиёти нависанда ==
▲Дар бораи Фазлиддин Муҳаммадиеви публисист ягон асари таҳкикӣ вуҷуд надорад. Вале зимни таҳлили асарҳои калонҳаҷми ӯ чунон ки ишора рафт, баъзе фикру мулоҳизаҳо баён шудаанд. Аз ҷумла, мунаккиди шинохта Соҳиб Табаров дар заминаӣ очерку ҳикояҳои нахустини Ф. Муҳаммадиев андешаронӣ карда, навишта буд: {{аввали иқтибос}}''«дар очерк аксаран ҳамон ҷавҳари зиндагӣ асоси мавзӯъро ташкил мекунанд, ки онҳоро худи нависанда бевосита дида, мушоҳида карда, дар бораи онҳо тасаввуроти муайяни худро дорад ва ба онхо дуруст бахо дода метавонад''{{охири иқтибос}} <ref>Табаров С. Очерк ва ҳикоя бояд жанрҳои ҷанговари адабиёти имрӯзаи тоҷик гарданд // Шарқи сурх, 1959. -. № 6. - С. 144</ref><ref>Табаров С. Ҳаёт, адабиёт, реализм. - Душанбе:' Ирфон, 1966. - С. 219.</ref> Муҳақиқ аз боби очеркҳои «Муҳоҷирон» ва «Фаттоҳ ва Музаффар» сухан ронда, дуруст таъкид менамояд, ки Ф. Муҳаммадиев дар атрофи {{аввали иқтибос}}''«масъалаҳои иқтисодиёти колхозӣ» сухан ронда, зимни таҳлили онҳо «характер ва хусусиятҳои каҳрамононро мекушояд»''{{охири иқтибос}} Таваҷҷуҳи К. Раҷабовро маҳорати Ф. Муҳаммадиев дар идрок ва донистани {{аввали иқтибос}}''«характерноктарин ҳодисаҳои дороӣ аҳамияти калон»''{{охири иқтибос}} <ref>Раҷабов К. Очерк - жанри ҷанговар // Садои Шарқ, 1965. № 11. - С. 155.</ref> ҷалб кардаст.
▲Атахон Сайфуллоев дар очеркҳои Ф. Муҳаммадиев {{аввали иқтибос}}''«моҳирона истифода кардани ҷузъиётро»''{{охири иқтибос}} таъкид намуда, қайд менамояд, ки қаҳрамонони нависанда {{аввали иқтибос}}''«ягон корномаии фавқуллода, ягон хизмати бузург нишон надиҳанд ҳам, ҳамчун қувваи пешбарандаи ҷамъият сазовори пайравию эҳтиром мебошанд»''{{охири иқтибос}} <ref>Сайфуллоев А. Санъати навоварӣ // Тафаккур ва образ. - Душанбе: Ирфон, 1968. - С. 124</ref>. М. Муллоҷонов бошад, таъкид менамояд, ки ба Фазлиддин Муҳаммадиев {{аввали иқтибос}}''«кушиши таҳлил ва ҷамъбасту хулосабарориҳо аз воқеот, бо назари васеътар дидан ва дарк кардани олам хос аст»''{{охири иқтибос}} <ref>Муллоҷонов М. Тирамоҳи боровар // Садои Шарқ, 1982. №1.-С. 110</ref>.
==Некдошт==
Ба номи ӯ яке аз кӯчаҳои ш. [[Душанбе]] гузошта шудааст.
==
{{эзоҳ}}
[[Гурӯҳ:Нависандагони тоҷик аз рӯи алифбо]]
[[Гурӯҳ:
[[Гурӯҳ:Узви Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон]]
[[Гурӯҳ:Ҷоизаи давлатии ба номи Абӯабдуллоҳи Рӯдакӣ]]
[[Гурӯҳ:Дорандагони унвонҳои фахрӣ аз Тоҷикистон]]
| |||