Муҳаммадюсуф Имомзода: Тафовут байни таҳрирҳо

Content deleted Content added
Сатри 32:
 
== Зиндагинома ==
Имомов Маҳамаисуф Сайдалиевич [[28 апрел]]и соли [[1959]] таваллуд ёфта, соли [[1981]] факултаи филологияи тоҷики ДонишгоҳиУнверситети миллиидавлатии Тоҷикистонро аз рӯи ихтисоси забон ва адабиёти тоҷик хатм кардааст. Фаъолияти меҳнатии худро аз лаборанти калони Пажуҳишгоҳи забон ва адабиётиТоҷикистон ба номи А.РӯдакииВ Академияи илмҳои Тоҷикистон (солҳои 1981—1984) оғоз карда, сипас солҳои 1984—1985 муҳаққиқ-коромӯзи Институти адабиёти ҷаҳони ба номи М.И Горкии АИ Иттиҳоди Шӯравӣ мегардад. СолҳоиЛенинро 1985—1991бо Муҳаммадюсуф Имомзода аввал аспирант, сипас дар вазифаи ходими илмии Пажӯҳишгоҳиихтисоси забон ва адабиёти Академияитоҷик илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон корхатм кардааст. Соли [[1990]] ӯ дар мавзӯимавзӯъи «Санъати портретсозӣ дар насри Садриддин Айнӣ» рисолаи номзадии худро дифоъ намуд.
 
== Фаъолияти корӣ ==
Профессор Муҳаммадюсуф Имомзода аз соли [[1991]] баъди хатми аспирантура дар Донишгоҳи миллӣ, то соли [[2004]] дар вазифаҳои муаллим, муовини декани факултети филология, дотсенти кафедраи назария ва адабиёти навини форсии тоҷикӣ ва декани факултети филология кор кардааст.
Солҳои 1981-1984 - лаборанти калони Институти забон ва адабиёти ба номи А. Рӯдакии Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон;
 
Солҳои 1984-1985 - муҳақиқ–коромӯзи Институти адабиёти ҷаҳонӣ ба номи М. Горкийи Академияи илмҳои Иттиҳоди шӯравӣ;
Фаъолияти ташкилотчигӣ ва илмӣ-омӯзгории профессор Муҳаммадюсуф Имомзодаро ба назар гирифта Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон моҳи декабри соли 2004 ӯро ба вазифаи ректори [[Донишгоҳи славянии Тоҷикистон-Русия]] ва дар соли 2012 роҳбари бузургтарин донишгоҳи кишвар — [[Донишгоҳи миллии Тоҷикистон]] таъин намуданд.
 
Солҳои 1985-1991 - аспирант, ходими хурди илмии забон ва адабиёти ба номи А. Рӯдакии Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон;
Дар ин муддат тамоми ҳуҷҷатҳои меъёрии ҳуқуқии донишгоҳии танзимкунандаи ҷараёни таълим, тарбия, фаъолияти илмӣ, робитаҳои байналмиллалӣ ва маъмурию хоҷагидорӣ аз ҷониби мутахассисони соҳаҳо омода гашта, дар ҷаласаҳои Шӯрои олимон баррасӣ ва бо фармонҳои ректори донишгоҳ тасдиқ ва мавриди иҷро қарор дода шуданд.
 
Солҳои 1991-1999 - лаборант, муаллими калон, дотсент, муовини декани факултети филологияи Донишгоҳи миллии Тоҷикистон;
Ҳангоми роҳбарии худ профессор Муҳаммадюсуф Имомзода дар [[Донишгоҳи славянии Русияву Тоҷикистон]] барои густариши равобити фарҳангии Тоҷикистону Русия ва ҳамчунин самарабахшии сифати таълими забони русӣ дар Тоҷикистон ва берун аз он, ҳамчунин дар [[Федератсияи Русия]] саҳми бориз гузоштааст. Дар ин даврон дар назди Донишгоҳи славянии Россияву Тоҷикистон Бунёди «Русский мир» боз гардида, Форуми хатмкардагони донишгоҳҳои Федератсияи Русия бо унвони «Илм ва маориф» ва бо ширкати зиёиёну олимони Иттиҳоди давлатҳои муштаракулманофеъ гузаронида шуд. Дар доираи барномаи мақсадноки федеролӣ таҳти унвони «Русский язык» дар ҳамкорӣ бо Донишгоҳи давлатии Москва ба номи М. В. Ломоносов ва Маркази таҳсилоти байналмилалӣ дар Тоҷикистон Рӯзҳои забони русӣ гузаронида шуд. Дар даврони сарварии профессор Муҳаммадюсуф Имомзода се маркази бузург, ки бо масоили гуногуни кишварҳои ИДМ машғул мешаванд бо унвони «Маркази пажӯҳишҳои геополитикӣ», Маркази «Шарқ — Ғарб» ва «Маркази Забони тоҷикӣ» дар Донишгоҳи давлатии забоншиносии Москва таъсис дода шуд. Аз соли 2012 Муҳаммадюсуф Имомзода ректори [[Донишгоҳи миллии Тоҷикистон]] мебошад.
 
Солҳои 1999-2004 - декани факултети филологияи Донишгоҳи миллии Тоҷикистон;
== Осори илмӣ ==
Профессор Муҳаммадюсуф Имомзода мунтазам ба корҳои илмию таҳқиқотӣ ва методӣ низ машғул гардида, соли [[2002]] дар мавзӯи «Тафаккури бадеӣ ва поэтикаи насри Садриддин Айнӣ» рисолаи докториро бо муваффакият дифоъ менамояд. Муҳаммадюсуф Имомзода муаллифи зиёда аз 200 корҳои илмию методӣ дар масъалаҳои актуалии адабиёти тоҷик мебошад.
 
Солҳои 2004-2012 - ректори Донишгоҳи славянии Россия ва Тоҷикистон;
Осори илмию методии профессор Муҳаммадюсуф Имомзода аз қабили «Масъалаҳои забон ва адабиёти тоҷик» (1998), «Маънавият ва нақши зоҳир» (2000), «Ҷаҳонбинӣ ва тафаккури бадеии Садриддин Айнӣ» (2001) ба масъалаҳои мубрами улуми филологӣ бахшида шудаанд.
 
Солҳои 2012 - 2020 ректори Донишгоҳи миллии Тоҷикистон;
Адабиётшиноси маъруф, мунаққиди адабиёт, профессор Муҳаммадюсуф Имомзода дар адабиётшиносии муосир мақому мартабаи хоса дорад ва саҳми ӯ дар рушди улуми филологӣ беназир аст. Пажӯҳишҳои илмию назарии ӯ масоили мубрами таърих ва назарияи адабиёт ва ҳамчунин нақди адабӣ, адабиётшиносии киёсӣ, назарияи тарҷума ва дигар ҷанбаҳои назму насри бадеиро фаро мегирад. Бо ташаббуси ин муҳаққиқ дар адабиётшиносии муосири тоҷик самти нави илмии марбут ба масоили поэтикаи наср дар асоси таҳқиқ ва пажӯҳиши осори насрии адабиёти муосир бунёнгузорӣ шуд.
 
Аз соли 2015 узви Маҷлиси миллии Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон мебошад.
Яке аз мутахассисони пешбари соҳаи адабиёти тоҷики қарни ХХ. Муаллифи таҳқиқоти сершумори илмӣ роҷеъ ба ҳаёту эҷодиёти Садриддин Айнӣ ва дигар масъалаҳои таърих ва назарияи адабиёти классикӣ ва муосири тоҷик; муаллифи монография ва маҷмӯаи мақолоти илмии «Ҷаҳонбинӣ ва тафаккури бадеии Садриддин Айнӣ», «Маънавият ва нақши зоҳир», «Сужет ва тасвир дар насри Садриддин Айнӣ», «Хирмани андеша» ва дигар Профессор Муҳаммадюсуф Имомзода яке аз бунёдгузорон маҷаллаи илмии «Ҷустуҷӯҳои адабӣ» буда, дар саҳифаҳои он мақолаҳои беҳтарину арзишманди илмии олимони варзидаи адабиётшиносиро ба нашр расонидааст ва дар баробари ин мақолаҳои басо арзишманди худро дастраси олимону толибилмони соҳаи фарҳангу адабиёт намудааст.
 
24 январи соли 2020 бо фармони Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон ба вазифаи Вазири маориф ва илмӣ Ҷумҳурии Тоҷикистон тайин гардид.
Профессор Муҳаммадюсуф Имомзода дар тайёр намудани мутахассисони ҷавон пайваста саҳми арзанда мегузорад ва солҳои тӯлонӣ мавсуф ба ҳайси раиси Шӯрои дифои рисолаҳои илми фаъолият намудааст. Таҳти сарварии ӯ 5 нафар унвонҷӯён рисолаҳои докторӣ ва 13 нафар рисолаҳои номзадии худро бомуваффақият ҳимоя намудаанд.
 
== ҶоизаҳоОсори илмӣ ==
Профессор Муҳаммадюсуф Имомзода мунтазам ба корҳои илмию таҳқиқотӣ ва методӣ низ машғул гардида, соли [[2002]] дар мавзӯи «Тафаккури бадеӣ ва поэтикаи насри Садриддин Айнӣ» рисолаи докториро бо муваффакият дифоъ менамояд. Муҳаммадюсуф Имомзода муаллифи зиёда аз 200 корҳои илмию методӣ дар масъалаҳои актуалии адабиёти тоҷик мебошад.
Муҳаммадюсуф Имомзода профессори фахрии Донишгоҳи давлатии забоншиносии Москва ва Донишгоҳи омӯзгории Синзяни Ҷумҳурии Халқии Хитой мебошад.
 
Осори илмию методии профессор Муҳаммадюсуф Имомзода аз қабили «Масъалаҳои забон ва адабиёти тоҷик» (1998), «Маънавият ва нақши зоҳир» (2000), «Ҷаҳонбинӣ ва тафаккури бадеии Садриддин Айнӣ» (2001) ба масъалаҳои мубрами улуми филологӣ бахшида шудаанд.
Барои саҳми беандоза дар омода намудани мутахассисони варзидаи соҳаи илму маориф профессор Муҳаммадюсуф Имомзода узви пайвастаи Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон, академики Академияи илмҳои педагогии Федератсияи Россия интихоб шудааст.
 
Бо ташаббуси ин муҳаққиқ дар адабиётшиносии муосири тоҷик самти нави илмии марбут ба масоили поэтикаи наср дар асоси таҳқиқ ва пажӯҳиши осори насрии адабиёти муосир бунёнгузорӣ шуд. Муаллифи монография ва маҷмӯаи мақолоти илмии «Ҷаҳонбинӣ ва тафаккури бадеии Садриддин Айнӣ», «Маънавият ва нақши зоҳир», «Сужет ва тасвир дар насри Садриддин Айнӣ», «Хирмани андеша» ва ғайра мебошад.
Барои хизматҳои шоён ва арзанда дар назди халқу ватан, саҳми беандоза дар рушди дӯстиву ҳамкориҳои сатҳи байналмиллалӣ дар миёни кишварҳои гуногун профессор Муҳаммадюсуф Имомзода бо ордени «Дӯстӣ» (2011), Ифтихорномаи Комитети Иҷроияи ИДМ (2011), Ифтихорномаи Шӯрои ҳамкориҳои соҳаи маориф дар кишварҳои ИДМ сарфароз гардонида шудааст. Дар соли 2012 профессор Муҳаммадюсуф Имомзода ба дараҷаи «Ходими хизматнишондодаи таҳсилоти олии Федератсияи Россия» сазовор гардид.
 
Таҳти сарварии ӯ 5 нафар унвонҷӯён рисолаҳои докторӣ ва 13 нафар рисолаҳои номзадии худро бомуваффақият ҳимоя намудаанд.
 
== Ҷоизаҳо ==
Бо ордени «Дӯстӣ» ва мукофотҳои соҳавии «Аълочии маорифи Ҷумҳурии Тоҷикистон» ва Корманди фахрии таҳсилоти олии Федератсияи Россия сарфароз гардонида шудааст.
 
== Эзоҳ ==