Сергей Баласанян: Тафовут байни таҳрирҳо
Content deleted Content added
Шухрат Саъдиев (баҳс | ҳисса) |
Шухрат Саъдиев (баҳс | ҳисса) →Эҷодиёт: ислоҳ |
||
Сатри 34:
==Эҷодиёт==
Яке аз асосгузорони театри мусиқии тоҷик ва муаллифи аввалин операи тоҷик – «Шӯриши Восеъ» (либреттои [[Абдусалом Деҳотӣ]] ва [[Мирзо Турсунзода]], [[1939]]) аст. Операҳои ӯ «Коваи оҳангар» (ҳамроҳи Ш. Бобокалонов, 1941), «Бахтиёр ва Нисо» (1954), драмаи мусиқии «Лола» (ҳамроҳи С. Ю. Урбах, 1939), балети «Лайлӣ ва Маҷнун» (таҳрири 1 – 1947; Мукофоти давлатии СССР, 1949; таҳрири 2 – 1957; таҳрири 3 – 1964; ҳамроҳи К. Голейзовский; Театри Калони СССР) дар саҳнаи [[Театри давлатии академии опера ва балети ба номи Садриддин Айнӣ|Театри давлатии академии опера ва балети ба номи С. Айнӣ]] ба саҳна гузошта шудаанд.
Дар мусиқии балет амалиёти зиёд, лирикаи нафис ва самимияти бузург ҳис карда мешавад. Барои балети «Лайлӣ ва Маҷнун» Баласанян бо ҷоизаи давлатии СССР мушарраф гардид (1949). Б. бо истифода аз фолклори мусиқии тоҷикӣ, афғонӣ, арманӣ як қатор асарҳои симфонӣ эҷод кардааст (Сюитаи симфонии «Помир» -1944, «Сюитаи тоҷикӣ» -1948, «Ҳафт суруди арманӣ» -1955, «
Соли 1961 Баласанян балети «Шакунтала»-ро аз рӯи драмаи Калидас (а. V) ба итмом мерасонад ва соли 1970 барои балети «Шакунтала» сазовори ҷоизаи ба номи Ҷавоҳирлаъл Неҳру мегардад. С.-ҳои 70-ум Баласанян дар жанрҳои мусиқии симфонӣ, вокалӣ-симфонӣ ва хор бештар асар офаридааст, ки достони вокалӣ-созии «Аметист» ба шеърҳои Э. Межелайтис ва [[Робиндронот Тагур|Р.Тагур]] барҷаста аст
Ҳамчунин, ӯ муаллифи асарҳо барои орекестри симфонӣ ва яккахон, 4 суита (тоҷикӣ, помирӣ, балетӣ, афғонӣ), 100 такмил барои фортепиано, сурудҳо, романсҳо, мусиқӣ барои спектаклҳои драмавӣ, кинофилмҳо ва ғ. мебошад. Баласанян аз с. 1965
Эҷодиёти Сергей Баласанян хеле пурмазмун буда, аз оҳангҳои фолклории халқҳои Шарқ бой аст. Сергей Баласанян аз зумраи композиторонест, ки зиндагии осуда, дӯстии халқҳо ва сулҳу амниятро ҳаққонӣ ва ибратомез тавсиф намудаанд.
|