Итолиё: Тафовут байни таҳрирҳо

Дар аввали ҳазора I п.м. ҷануб ва маркази Итолиё халқҳои итолиёӣ сукунат мекарданд ва яке аз онҳо қабилаи лотин буд. Лотинҳо Иттиҳоди лотинҳоро ташкил карданд, ки аз 30 сивитат иборат буда ҳукумати ҳар яки онҳо аз машварати халқи иборат буд (комиссия). Аз рӯи қиссаҳои лотинӣ аз ҳама пурзӯртарин сивитат Лаврент буд ва пас Лавиния ва Алба-Лонга, дар асри VI аз ҳама пурзӯртарин сивитати иттиҳод Рим гашт. Баъди ҷангҳо соли 290 Рим ҳамаи халқҳои итолиро зери таъсири худ гардонид. Як қисми заминҳое ки аҳолии ғайриримӣ дошт ба римиҳо супурда мешуд ва дар онҳо маҳаллаҳои римӣ бунёд мекарданд ва ингуна Итолиё аз халқҳои романӣ сершумор гардид. Дар вақти ҳукмронии шоҳаншоҳ Диоклетиан дар Итолиё тақсимоти маъмурӣ баргузор гашт ва онро ба вилоятҳо тақсим карданд. Баъди шикаст хӯрдани Имперотурии Рум дар соли 476 подшоҳи Итолиё сарлашкар Одоакр эълон шуд, (аз қабилаи руг), аммо дар соли 493 сарватҳои ӯро остготҳо забт карда худи Одоакрро куштанд.

 

 

== Тақсимоти маъмурӣ ==