Александр Порфиревич Бородин: Тафовут байни таҳрирҳо

Content deleted Content added
Александр Порфиревич Бородин
 
навсозӣ
Сатри 1:
{{Мусиқидон }}
'''Александр Порфиревич Бородин''' (1833-1887), композитори— [[композитор]]и барҷастаи рус.
==Зиндагинома==
Александр Порфиревич Бородин маълумоти мусиқии мунтазам нагирифтааст, дар академияи Медико – ҷарроҳи бо кори илмӣ машғул буд, вале Бородин дар таърихи мусиқии классикаи рус ҳамчун композитори бисёр хуби офарандаи операи пурмазмуни «Княз Игор», 3 симфония (3-юм нотамом), манзараҳои симфонӣ «Дар Осиёи Миёна», секстети торӣ, квинтети фортепианӣ, 2 квартети торӣ, 18 романс, пиесаҳо барои фортепиано. Дӯстони он – олимон [[Менделеев]], [[Сеченов]], [[Боткин]], Зинин ба дониши весеи Бородин дар ҳайрат мемонданд. Ҳамсафонаш аз Дастаи муқтадир («Могучая кучка») дар навбати худ шод мешуданд аз истеъдоди мусиқии профессори химия. Бородин бо роҳбарии М. [[Балакирев]] симфонияи якумашро навишт. Ҳама қуввату маҳораташро Бородин барои навиштани симфонияи дувум равона кард ва [[Мусоргский]] онро «Симфонияи қаҳрамони рус» номид; В. Стасов ба он номи «Паҳлавонӣ»-ро мустаҳкам кард.<ref> [[Ҷӯрахон Обидпур| Обидпур Ҷ.]] Луғатномаи тафсирии мусиқӣ / зери назари Б.Қобилова. – Душанбе: Аржанг, 2019. – С. 214-215 – 480 с. ISBN 978-999-47-43-90-2 {{ref-tg}} </ref>