Иброҳим Барамиков: Тафовут байни таҳрирҳо

'''Барамиков Иброҳим Иззатуллоевич''' ({{lang-ru|Ибрагим Изетуллович Барамыков}}; [[3 август]]и [[1909]], [[Симферопол]] – — [[16 сентябр]]и [[1978]], [[Душанбе]]), — кинооператорфилмбардор. [[Артисти халқии ҶШС Тоҷикистон]] (1969), Ходими хизматнишондодаи санъати ҶШС Тоҷикистон (1946).

Хатмкардаи факултети оператории Ин-ти умумииттифоқии давлатии кинематография (1935).

Аз соли 1935 дар «Тоҷиккино» (баъдтар «[[Тоҷикфилм]]») ба фаъолияти эҷодӣ шурӯъ кардааст. Иброҳим Барамиков аз филмбардорони намоёни кинои ҳуҷҷатии тоҷик буд.

Муаллиф ва оператори филмҳои ҳуҷҷатии «Сарҳадбонон» (1935), «Аспҳои лақайӣ» (1937), «Иродаи халқ», «Канали Калони Фарғона», «Эҷодиёти халқ» (1939), «Канали Ҳисор» (1940), «Тантанаи санъати тоҷик» (1941); «Водии дарёи Вахш» (1947), «Чаҳоркунҷаҳои мазраъҳои пахта» (1954), «Роҳи пуршараф» (1958), «Ба Тоҷикистон омадани К.  Е.  Ворошилов» (1958) ва ғ.; филмбардори филмҳои ҳуҷҷатии «Душанбе – — Сталинобод» (1936), «Тоҷикистони офтобрӯя» (1937), «Ҷавонони ворошиловӣ» (1940) ва ғ.; сароператори филмҳои пурраметражи ҳуҷҷатии публитсистии «Тоҷикистон» (медали биринҷӣ дар кинофестивали 6-уми байналхалқӣ дар Венетсия, 1946), «Замини ҷавонӣ» (1950), «Тоҷикистони Советӣ» (филми ранга, Мукофоти давлатии СССР, 1952), «Иди халқи тоҷик» (1955) ва ғ.; муаллиф ва реж. филмҳои ҳуҷҷатӣ ва илмию омавии «40-солагии ҶШС Тоҷикистон» (1964), «Дӯстии барқсозон» (1967), «Пахтаи маҳиннах» (1971). Ҳамчун реж. филмҳои «Гаҳвораи шеъри ман» (1971, бо ҳамкории И. Лиситский), «Зардолуи Тоҷикистон» (1973) ва ғ-ро офаридааст.

Иброҳим Барамиков дар кинои бадеӣ қувваозмоӣ кардааст: оператори таҳиягар дар филмҳои бадеии «Боғ» (1939), «Водии баланд» (1940). Дар солҳои ҶБВ (1941–19451941—1945) дар студияи муттаҳидаи Сталинобод ва «Союздетфилм» филмҳои бадеии «Фарзандони Тоҷикистон» (1942) ва «Март–апрелМарт-апрел» (1943)-ро ба навор гирифтааст.

== Ордену мукофотҳоҷоизаҳо ==

* {{ЭМТ|Барамиков Иброҳим Иззатуллоевич|2|муаллиф=Н. Шарипов}}