Кислотаи дезоксирибонуклеат: Тафовут байни таҳрирҳо

'''Кислотаи дезоксирибонуклеат''' ({{lang-en|Deoxyribonucleic acid}}, '''DNA'''), '''КДН''' — навъи кислотаҳои нуклеат, ки дар табиати зинда паҳн шудааст. КДН аз асосҳои пуринӣ (аденин, гуанин) ва пирамидинӣ (тимин, ситозин, 5-метилситозин), қанди дезоксирибоза ва боқимондаи кислотаи фосфат таркиб ёфтааст. Асосан дар ядрои ҳуҷайра дар шакли дезоксирибонуклеопротеидҳо (ДНП) мавҷуд аст. КДН вазифаи нигаҳдорӣ ва гузаронидани ахбори генетикии доир ба сохт ва аломатҳои организмҳои зиндаро иҷро мекунад. Доруҳои КДН-ро аз бофтаи ҳайвонот ва растанӣрустанӣ, инчунин аз бактерияҳо ва вирусҳои КДН-дор ҳосил кардан мумкин аст. АДН биополимерест, ки аз мономерҳои зиёдӣ дезоксирибонуклеотидҳо таркиб ёфтааст; вазни молекулавиаш 106—109.

Дар тадқиқи аҳамияти биологии КДН олимони Тоҷикистон низ саҳми худро гузоштаанд. Дар Институти ботаника, физиология ва биофизикаи растаниҳоирустаниҳои АИ ҶТ миқдори 5-метилситозин дар КДН-и растаниҳоирустаниҳои гуногун ва аҳамияти он дар тағйирёбии сохти молекулаи КДН муайян карда шудааст. Дар баробари ин, усули махсуси ҷудо кардани КДН аз хромосомаҳо ва омӯзиши сохти онҳо дарёфт шудааст. Олимони ДДТТ ба номи Абӯалӣ ибни Сино таъсири гормонҳоро ба қобилияти синтези КДН дар бофтаҳоро муқаррар кардаанд (барои муолиҷаи баъзе бемориҳо истифода мешавад).