Мансури Суруш: Тафовут байни таҳрирҳо

Асарҳои як қатор нависандагони тоҷикро, аз ҷумла баъзе аз порчаҳои китоби «Ҷомеъ-ул-ҳикоёт»-и Муҳаммад Авфии Бухороӣ, Ӯрун Кӯҳзод, ҳикояҳои Абдулмалик Баҳорӣ, песаҳои «Гавҳари шабчироғ»-и С. Улуғзода, «Куруш ва Куруз»-и Низом Қосим, порчаҳо аз романи «Садама»-и Саттор Турсун, мақолаи устод Айнӣ «Конститутсияи сталинӣ ва яҳудиёни меҳнаткаш» ва ғайраро ба забони русӣ тарҷума кардааст. Ҳамчунин китоби андешаҳои Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмонро дар бораи Қисмати таърихии халқи тоҷик таҳти унвони «Тоҷикон дар оинаи таърих» ба забони русӣ тарҷума намудааст. Намунаи ҳикояҳояш дар маҷаллаҳои адабии «Новое время», «Огонёк» (Федератсияи Россия) ва «Русское поле» (Молдова) чоп шудаанд. Баъзе аз асарҳояш ба забонҳои ӯзбекӣ ва арманӣ тарҷума шудаанд.<ref>Адибони Тоҷикистон (маълумотномаи мухтасари шарҳиҳолӣ)./Таҳия ва танзими Асрори Сомонӣ ва Маҷид Салим. – Душанбе: «Адиб», 2014, – С. 233-234. ISBN 978-99947-2-379-9</ref>

 

Ҷойизаи адабии Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон ба номи [[Садриддин Айнӣ]] ва Ҷоизаи Иттифоқи журналистони Тоҷикистон ба номи [[Абулқосим Лоҳутӣ]] (ду маротиба) гардидааст.

==Намунаи осор==