Мирсаид Миршакар: Тафовут байни таҳрирҳо

Content deleted Content added
х →‎top: ислоҳ using AWB
х clean up using AWB
Сатри 12:
|маҳалли марг = {{МаҳаллиМарг|Душанбе|шаҳри Душанбе}}, [[Тоҷикистон]]
|шаҳрвандӣ = {{flag|Тоҷикистон}}, {{flag|СССР}}
|навъи фаъолият = [[{{шоир]]|}}
|солҳои фаъолият = 1937—1991
|самт = реализми сотсиалистӣ
Сатри 37:
==Эҷодиёт==
Аз охири солҳои 30-юм бештар барои бачаҳо шеър гуфтааст. Достони «Мо аз Помир омадем» (1939) беҳтарин асари барои бачагон офаридаи ӯст.
Аввалин асари ҳаҷман бузургу шоистаи ӯ достони машҳури «Қишлоқи тиллоӣтилоӣ»-ст, ки пеш аз ҷанг ба навиштани он шурӯъ карда, соли 1942 ба итмом расондааст. Ин асар баробари нашраш ба фонди тиллоиитилоии адабиёти шӯравӣ дохил гардида, ба ҳамаи забонҳои халқҳои ҷамоҳири бародарӣ тарҷума ва чоп шудааст. «Кишлоқи тиллоӣтилоӣ» дар таҳияи худи муаллиф борҳо дар саҳнаҳои театрӣ пешкаши тамошобинони ҷавон гардидааст. Мирсаид Миршакар [[соли 1950]], барои [[достон]]ҳои «Қишлоқи тиллоӣтилоӣ» ва «Панҷи ноором» сазовори Мукофоти давлатии СССР гардидааст.
«Ленин дар Помир» (1955) аз [[достон]]ҳои дигари муассири ӯст, ки нахустин бархӯрдҳои инқилобии кӯҳистони Бадахшонро бозгӯ мекунад ва дар заминаи он, дар таҳияи худи муаллиф ва И. Филимонова, филми ҳунарӣ бардошта шудааст.
Солҳои пасин достонҳои нави ӯ «Дугонаҳо» (1961), «Дашти лаванд» (1961), «Ишқи духтари кӯҳсор» (1962), «Чашмони Ленин» (1964), «Авроқи муҳаббат» (1975), «Исёни хирад» (1979) «Зинда бод ханда!» (2012) ва ғ. Дастрас ва мақбули умум гардидаанд.
Сатри 43:
 
== Намунаи осор ==
* «Қишлоқи тиллоӣтилоӣ» (1942), [[Достон]];
* «Панҷи ноором» (1949), [[Достон]];
* «Ленин дар Помир» (1955), [[Достон]];