Наргис: Тафовут байни таҳрирҳо

[[Абӯалии Сино]] бо равғани гул ва марҳами бехи наргис иллату омоси асаб, дарди банд ва пешобдонро табобат мекард. Пиёзак, баргу пояи наргис то 1% алкалоид (ликорин, татсеттин, панкратин, галантамин, нарведин ва ғайра) дорад. Маълум аст, ки хлоргидрати ликорин дар амалияи тибби муосир ҳангоми илтиҳоби музмин ва шадиди шуш ва роҳи нафас чун доруи балғамовар истифода мешавад. Аз ин рӯ баъзе намудҳои наргис (мас., N. tazetta, ки дар пиёзакаш то 0,5% ликорин ҳаст) чун ашёи хом барои истеҳсоли ликорин тавсия шудааст.

* Воул Е. А., Нартсиссы, {{М.}} , 1937;