Михаил Глинка: Тафовут байни таҳрирҳо
Content deleted Content added
х ислоҳ using AWB |
х clean up using AWB |
||
Сатри 29:
'''Михаил Иванович Глинка''' (1804, Смоленск – 1857, Берлин) — композитори бузурги рус, асосгузори мусиқии миллии классикии рус, ки бо мушаххас кардани самти асосии рушди он эътибори ин ҳунарро дар фарҳанги ҷаҳонӣ боло бурд.
==Зиндагинома ==
Михаил Иванович Глинка дар бачагӣ дар фортепиано ва скрипка навохтааст. С. 1817 ба [[Санкт-Петербург]] омада, дар пансиони асилзодагони назди
==Эҷодиёт==
Операи ӯ «Зиндагӣ барои шоҳ» (1836) барои мусиқии рус а.-и наве боз кард. Баъд асари симфонии «Валси хаёлот» (1839), мусиқӣ бар фоҷиаи «Княз Холмский»-и Н.В. Куколник (1840), романсҳои «Дар вуҷуд оташи иштиёқ шуъла мезанад» (1838), «Насими шабонгоҳ» (1839), «Он лаҳзаи марғубро ёд дорам» (1840); ҳама аз ашъори А.С. Пушкин), «Шубҳа», бо ту будан чӣ қадар хуш аст» (1840) ва ғ.-ро эҷод кард. Операи Глинка «Руслан ва Людмила» (1842) агарчи миёни умум ҳамчун шоҳкори мусиқӣ ба комёбӣ пазируфта шуд, аммо доираҳои дарборӣ онро написандиданд ва таҳти фишори онҳо
== Эзоҳ ==
{{эзоҳ}}
|