Ҷуғрофиё: Тафовут байни таҳрирҳо
Content deleted Content added
Сатри 4:
Маҷмӯи ба ҳам алоқаманди илмҳо оид ба табиат (географияи табиӣ) ва ҷамъият (географияи иқтисодӣ), ки комплексҳои территориявии иабиӣ ва истеҳсолиро бо мақсадисамаранок истифода бурдани сарватҳои табиӣ ва оқилона ҷойгиркунонии истеҳсодот меомӯзад. Илмҳои табиатшиносию географи ба географияи табиии умуми (заминшиносии умуми) ва географияи табиии регионали (ландшафтшиноси) чудо мешавад.
Географияи табиии умуми конунияти умумии сохт, таркиб, динамика ва табакаи географии Замин; географияи табиии регионали конунияти комплексҳои территориявии табииро
Географияи иктисоди бошад, конунияти чийгиркунонии истехсолот, шароит ва хусусиятҳои тараккиёти онро дар мамлакат ва нохияҳои гуногун меомузад. Объекти
География хамяун илм дар давраи сохти гуломдори дар Миср, кишварҳои Осиёи Пеш, Ҳиндустон, Хитой, дертар дар Юнон ва Рим ру ба инкишоф ниход. Он вактхо география бештар хусусияти тасвири дошт. Маълумотҳои онро баои бахрнаварди, тичораи, корҳои харби ва идораи мамлакат истифода мебурданд. Исбот гардидани куррашаклии Замин ва мавчудияти минтакаҳои иклими комёби бузурги географияи хамонвакта буд. Олтмон — географҳои машҳури дунёи бостон ([[Ҳеродот]] ва [[Страбон]]), ки ҳанӯз географияро аз таърихи халқхо чудо намекарданд (инчунин [[Арасту]], [[Эратосфен]] ва [[Дикеарх]]), аввалин бор дарозии дарачаи меридианро чен карданд. Птолемей (Батлимус) харитаи территориявие тартиб дод, ки он аз укёнуси Атлантик то ба Хинд ва аз Скандинавия то болооби Нилро дарбар мегирифт. ДАр ибтидои асрҳои миёна география махсусан дар кишварҳои шарқи Араб ва [[Чин]] равнак ёфт; дар инкишофи география хиссаи олимони [[Осиёи Миёна]] низ хеле калон аст. Нишонаҳои аввалини афкори географии халқҳои [[Осиёи Миёна]] ва [[Эрон]] дар ёдгориҳои кадими (навиштачоти кухи Бесутун, барелефҳои Исфахон, кандакории кухи Дамованди Хамадон, катибаҳои руйидевории шаҳрҳои кадимии Панчакент, Тирмиз, Марв ва Бомиён) акс ёфтаанд.
| |||