Бабр: Тафовут байни таҳрирҳо

Солҳои 30 асрисадаи 20XX дар дунё тақрибан 30 ҳазор сар бабр зиндагӣ мекард; солҳои 60-ум адади онҳо ба 2500 коҳиш ёфт. Дар муддати солҳои 1995—2005 ҳудуди сукунати бабр дар [[Осиё]] тақр. 40 % кам гаштааст. Бинобар ин, онро ба «Китоби сурх»-и Ҷаъмияти байналхалқии ҳифзи табиат дохил кардаанд. Шикори бабр дар тамоми дунё мамнуъ аст.<br>Каплан дар найзору бешазори кӯҳӣ ва буттазорҳо зиндагӣ мекунад. Аз мавзеъҳои сербарф худро канор мегирад; ба сармо тобовар аст. Ғизои бабр асосан ҷонварони сумдори хурд мебошанд. Гоҳ-гоҳ ба ҳайвоноти хонагӣ, одамон ва ҳатто хирс низ ҳамла мекунад. Бабрҳои одамхор асосан бабрҳои пир ва касал мебошанд, ки аз уҳдаи сайди ҷонварон намебароянд. Бабр сайдро ногаҳон ва чолокона ҷаҳида мегирад; дар сурати бебарор омадани шикор сайдро то 100—150 м таъқиб мекунаду бас. Бабр дар 2-3 сол як маротиба бача (2-4, баъзан 6) мезояд. Даври ҳамли он 105 шаборӯз аст. Дар тарқиши шах, ғор ва байни буттаҳо хона месозад. То 20 сол ва бештар аз он умр мебинад. Асосан ҷонвари шабгард аст. Нағз шино мекунад; ба дарахт низ баромада метавонад (бештар бабрҳои ҷавон). Паланг ба баландии то 2 м ва дарозии то 7 м меҷаҳад. Дар шароити сунъӣ низ насл меорад.<br>Палангҳо (паланги туронӣ) то ибтидои асрисадаи 20XX дар ҳудуди имрӯзаи Тоҷикистон (дар поёноби д. Вахш) ва Афғонистон низ дучор меомаданд. Бино ба баъзе маълумот бабри охиринро дар «Полвонтукай» («Бешаи палангон») солҳои 50 асрисадаи 20XX дидаанд.