Манас: Тафовут байни таҳрирҳо

{{ятим}}

'''Манас''' Эпоси [[халқ]]ии [[қирғиз]] «Манас» миёни ёдгориҳои назми эпикиҳон [[халқ]]ҳои ҷаҳон мақоми махсус дорад. Он чун роҳнамои ҳаёти маънавии халқи [[қирғиз]] дар муддати асрҳои зиёд маъруфияти худро нигох дошта ва имрӯз низ ҳар хонадони [[қирғиз]] метавонад ин ё он мазмун ё қисмати ин эпосро бозгӯ намояд.

Эпоси «Манас» аз ҷиҳати ҳаҷм низ мӯштаҳам буда, дар бораи рӯзгору аҳволи се насли қахрамон – Манас, писараш [[Семитей]] ва набераи ӯ [[Сойтек]] маълумот медиҳад. Дар он ҳамаи пахлӯҳои ҳаёти таърихии халқи [[қирғиз]] дар муддати [[аср]]ҳо инъикос мегардад. Ҳодисаву воқеаҳои сюжетофаранда дар эпос асосан ба ҳам бархӯрдани [[қабила]]ҳои кирғиз бо истилогарони бегона, ғорати тарафайни рамаву гала, мусобиқати сахти сарватмандони бо ҳам ҷанги, ғолибият ва мағлубият, барпо намдани маърака ва ҷашнҳои серодам буда, ғояи асоси он кушиши қабилаҳои [[қирғиз]] барои муттахидӣ, истиклол ва тавоноӣ аст.