Иосиф Оранский: Тафовут байни таҳрирҳо

'''Иосиф Михайлович Оранский''' ( [[3 май|3 майи]]и [[Соли 1923|1923]], [[Санкт-Петербург|Петроград]] — [[16 май|16 майи]]и [[Соли 1977|1977]], {{МаҳаллиМарг|Ленинград|в Санкт-Петербурге}}) — {{Забоншинос|СССР}}—[[Эроншиносӣ|эроншинос]], муаллифи асарҳои ҷамъбастӣ оид ба [[Забоншиносӣ|забоншиносии]] Эрон, таърихи омӯзиши забонҳои эронӣ. Собиқадори [[Ҷанги Бузурги Ватанӣ]] <ref>[http://podvignaroda.ru/?#id=1277047240&tab=navDetailManCard Подвиг народа]</ref>, доктори илми филологӣ (1967).

Дар оилаи дорусоз ва муаллими забони олмонӣ таваллуд шудааст. Соли 1940 ӯ ба факултаи филологияи Донишгоҳи давлатии Ленинград дохил шуд, пас аз соли аввал дар сохтмони истгоҳҳои мудофиавӣ дар наздикии Ленинград кор кард ва моҳи сентябри соли 1941 довталабона ба фронт рафт . Дар ҳайати баталйони сапёрҳо вай дар [[Фронти Ленинград|фронтҳои Ленинград]] ва Волхов меҷангид ва пас аз зарбаи снаряд вай ҳамчун як телефонист дар нуқтаи эвакуатсияи саҳроӣ хидмат мекард. Дар солҳои 1943-1944 ӯ фармондеҳии брифинги ёрии таъҷилии ҳарбии роҳи оҳанро ба ӯҳда дошт, маҷрӯҳонро аз хатти фронт ба ақиб интиқол дод.

Пас аз демобилизатсия дар моҳи майи соли 1945, ӯ ба донишгоҳ ба факултаи тозабунёди шарқӣ баргашт ва онро соли 1948 бо ихтисоси филологияи эронӣ хатм кард. Вай ба [[Аспирантура|аспирантураиаспирантура]]и Донишгоҳи давлатии Ленинград дохил шуда, дар он ҷо ба [[забони форсӣ]] дарс медод. 29 октябри соли 1951 рисолаи номзадии "Категорияҳои грамматикии намуд ва кӯтоҳӣ дар системаи [[Феъл|шифоҳии]] [[Забони пушту|забони]] муосири афғон (пашту)" -ро дифоъ кард.

Соли [[Соли 1954|1954]] тахминҳоро дар [[водии Ҳисор]] кашф кард ва баъдан тавсифи илмӣ дод ва қаблан барои ҷомеаи илмии забони ҳинду-ориёӣ забони парӣ маълум набуд. Мувофиқи хотираҳои донишҷӯён, ин дар ҳолатҳои зерин рух додааст: олим ҳангоми кор бо донишҷӯён дар ҷамъоварии пахта, шунидааст, ки як писари солимро "афғон" меноманд <ref>''Медведская И. Н., Стеблин-Каменский И. М.'' [http://www.orientalstudies.ru/rus/index.php?option=com_personalities&Itemid=74&person=277 Иосиф Михайлович Оранский]</ref> . Худи номи "паря" фавран муқаррар карда нашудааст, аммо Оранский ба зудӣ муяссар шуд, ки забони наверо кашф кардааст. Ғайр аз ин, дар бораи якчанд забони қаблан тавсифнашудаи сокинони водии Ҳисор маълумоти ғайримустақим ба даст оварда шуд.

Асари олим "Муқаддима ба филологияи эронӣ" (Москва, 1960; нашри 2-юми 1988) фаъолияти мактаби эрониҳои Санкт-Петербург - Ленинградро, ки асосгузори он [[Карл Залеман|К.Г.Залеман]] ва [[Фрейман Александр Арнолдович|А.А. Фрейман]] мебошанд , шӯҳратишуҳрати ҷаҳонӣ ёфтааст. Соли 1963 монографияи "Забонҳои эронӣ" интишор ёфт, ба забони итолиёвӣ тарҷума ва дар Неапол нашр шуд (1973).

{{Эзоҳэзоҳ}}