Урун Кӯҳзод: Тафовут байни таҳрирҳо

Content deleted Content added
→‎Эҷодиёт: сарчашмаҳо
илова
 
Сатри 26:
}}
 
'''Урун Кӯҳзод''' (Урунбой Ҷумъаев) — [[нависанда]]и адабиёти муосири тоҷик. Узви Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон (1975). [[Нависандаи халқии Тоҷикистон]] ва, [[Корманди шоистаи Тоҷикистон]] барандаи Ҷоизаи ба номи Садриддин Айнӣ (1977), [[Ҷоизаи давлатии Тоҷикистон ба номи Абуабдуллоҳи Рӯдакӣ]] (1996).
 
== Зиндагинома ==
Сатри 44:
Тарҷумаи бисёр асарҳои адибони маъруфи хориҷӣ, аз ҷумлаи К. Чандар, Ҳ. Ғулом, Л. Ленч, С. Хонзодян, В. Санги, қиссаи А.П. Чехов «Дашт», романи Г.Г. Маркес «Хазони умри Одамхудо», ҳикояҳои Азиз Несин «Мактубҳо аз он дунё», мунтахаби осори Р.Домонович «Бозгашти Шоҳзода Марко» ва ғ. ба қалами ӯ тааллуқ доранд, ки басо моҳирона анҷом ёфтаанд.
Иддае аз асарҳои Урун Кӯҳзод ба забонҳои русӣ, украинӣ, ӯзбекӣ ва дигар халқҳои шӯравӣ ба табъ расидаанд.<ref>Адибони Тоҷикистон (маълумотномаи мухтасари шарҳиҳолӣ)./Таҳия ва танзими Асрори Сомонӣ ва Маҷид Салим. — Душанбе, «Адиб», 2014, — с. 52 — 53 ISBN 978-99947-2-379-9</ref>
== Мукофот ва ҷоиза==
 
* [[Нависандаи халқии Тоҷикистон]],
* [[Корманди шоистаи Тоҷикистон]],
* Ҷоизаи ба номи Садриддин Айнӣ (1977),
* [[Ҷоизаи давлатии Тоҷикистон ба номи Абуабдуллоҳи Рӯдакӣ]] (1996).
== Эзоҳ ==
{{эзоҳ}}