Абдурраҳмони Ҷомӣ: Тафовут байни таҳрирҳо
Content deleted Content added
Based sogdian (баҳс | ҳисса) Барчасбҳо: вироишгари дидорӣ вироиш тавассути телефони ҳамроҳ вироиш тавассути мурургари телефони ҳамроҳ |
Based sogdian (баҳс | ҳисса) хNo edit summary Барчасбҳо: вироишгари дидорӣ вироиш тавассути телефони ҳамроҳ вироиш тавассути мурургари телефони ҳамроҳ |
||
Сатри 95:
«Нафаҳот-ул-унс» соли [[1495]] бо унвони «Насоим-ул-улд» аз ҷониби Мир [[Алишери Навоӣ]] бо забони ӯзбекӣ тарҷума гардидааст, инчунин, тарҷумаи англисию олмонии ин асар низ мавҷуд аст.
Дар «Нафаҳот-ул-унс» доир ба мақому манзалати Мансури ҳаллоҷ, Абӯсаиди Абӯлхайр, [[Мир Сайид Алии Ҳамадонӣ]], [[Абӯҳошими Сӯфӣ]] барин шайхони тариқат ва [[Аттор|Фаридаддуни Аттор]], [[Саноӣ|Саноии Ғазнавӣ]], [[Ҷалолиддини Румӣ]], [[Низомии Ганҷавӣ]], [[Камоли Хуҷандӣ]], [[Саъдии Шерозӣ]] ва [[Ҳофизи Шерозӣ]] барин шоирони мутаффаккир маълумоти гуногун пайдо кардан мумкин аст. Мавлоно Абдураҳмони Ҷомӣ дар таълифи «Нафаҳот-ул-унс» аз «Рисолат-ул-кушайрия»-и [[Абӯлқосими Кушайрӣ]], «Кашф-ул-маҳҷуб»-и [[Ҳаҷвирӣ]] истифода бурдааст, ки беҳтарин нусхаҳои хаттии ин асари гаронбаҳо дар китобхонаҳои шаҳри [[Душанбе]] ва [[Кобул]] нигоҳдорӣ мешаванд. «Нафаҳот-ул-унс» ёддошти пурқиммату арзандаест, баҳри тарбияи ахлоқу маънавият. Орифи бузург дар қисмати «Роҷеъ ба Мавлоно Ҷалолиддини Муҳаммад ал-Балхӣ-ар-Румӣ» менависад:
«Фармуд, ки суҳбат азизаст… ва гуфт, ки дар ин маънӣ ҳазрати Худовандам Шамсиддин Табрезӣ фармуданд, ки аломати муриди қабулёфта он аст, ки аслан бо мардуми бегона суҳбат надорад ва агар ногоҳ дар суҳбате бегона афтад, чунон биншинад, ки мунофиқ дар масҷид ва кӯдак дар мактаб ва асир дар зиндон…» Ҷомӣ дар ин ҷо ситоиши ахлоқи ҳамидаву накӯҳиши ахлоқи разиларо овардааст, зеро худи ӯ орифи баркамол аст▼
Дар «Роҷеъ ба Хоҷа Шамсиддин Муҳаммад Ҳофизи Шерозӣ» оварда шудааст, ки «…вай лисонулғайб ва тарҷумонуласрор аст. Басо асрори ғайбия ва маънои ҳақиқа, ки дар кисвати сурат ва либоси маҷоз намуда, ҳарчанд маълум нест, ки вай дасти иродати шере гирифт ва дар тасаввуф ба яке аз ин тоифа нисбат дуруст карда, аммо суханони вай бар машраби ин тоифа воқеъ шудааст, ки ҳеч касро ин иттифоқ наяфтода. Яке аз азизони силсилаи хоҷагон фармудааст, ки ҳеч девон беҳ аз девони [[Ҳофизи Шерозӣ|Ҳофиз]] нест, агар марди суфӣ бошад ва чун ашъори вай аз он машҳуртар аст, ки ба эрод эҳтиёҷ дошта бошад, лоҷарам инони ҳилм аз он масруф мегардад». Мавлоно Ҷомӣ, ки дар ирфон ва дар шарҳи маорифи суфия шуҳрату овозаи бисёр дошт, суфиёну фақеҳони [[Ҳирот]] ба вай ҳурмати беандоза доштанд.<ref>{{Cite web |url=http://www.omuzgor-news.tj/?p=5642 |title=Орифи замон/«Нафаҳот-ул-унс»-и Абдураҳмони Ҷомӣ |accessdate=2014-12-28 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20160305003514/http://www.omuzgor-news.tj/?p=5642 |archivedate=2016-03-05 }}</ref>▼
▲«Фармуд, ки суҳбат азизаст… ва гуфт, ки дар ин маънӣ ҳазрати Худовандам Шамсиддин Табрезӣ фармуданд, ки аломати муриди қабулёфта он аст, ки аслан бо мардуми бегона суҳбат надорад ва агар ногоҳ дар суҳбате бегона афтад, чунон биншинад, ки мунофиқ дар масҷид ва кӯдак дар мактаб ва асир дар зиндон…»
▲Дар «Роҷеъ ба Хоҷа Шамсиддин Муҳаммад Ҳофизи Шерозӣ» оварда шудааст, ки «…вай лисонулғайб ва тарҷумонуласрор аст. Басо асрори ғайбия ва маънои ҳақиқа, ки дар кисвати сурат ва либоси маҷоз намуда, ҳарчанд маълум нест, ки вай дасти иродати шере гирифт ва дар тасаввуф ба яке аз ин тоифа нисбат дуруст карда, аммо суханони вай бар машраби ин тоифа воқеъ шудааст, ки ҳеч касро ин иттифоқ наяфтода. Яке аз азизони силсилаи хоҷагон фармудааст, ки ҳеч девон беҳ аз девони [[Ҳофизи Шерозӣ|Ҳофиз]] нест, агар марди суфӣ бошад ва чун ашъори вай аз он машҳуртар аст, ки ба эрод эҳтиёҷ дошта бошад, лоҷарам инони ҳилм аз он масруф мегардад».
== Сафарҳои Ҷомӣ ==
| |||