Фазлиддин Муҳаммадиев: Тафовут байни таҳрирҳо
Content deleted Content added
No edit summary |
Шухрат Саъдиев (баҳс | ҳисса) х Иловаи акс |
||
Сатри 2:
|Номи тоҷикӣ= Фазлиддин Муҳаммадиев
|Номи аслӣ= Фазлиддин Аминович Муҳаммадиев
|Акс=Мухаммадиев Фазлиддин.jpg
|Зодрӯз= [[15 июн]]и соли [[1928]]
|Зодгоҳ= ш. Самарқанд
Сатри 8:
|Вазифа= нависанда
}}
'''Фазлиддин Аминович Муҳаммадиев''' - (
==Ҳолнома==
Дастпарвари мактаби миёнаи №.15 ш. Самарқанд. Соли [[1946]] ба [[Сталинобод]] омадааст
моҳи октябри с. 1986 бар асари кордзании чанд тан авбош дар рӯи мизи ҷарроҳӣ ҷон додааст. ▼
== Эчодиёт ==
Аз с. 1981 бо кори эҷодӣ машғул буд. Муаллифи маҷмӯаи очеркҳои “Муҳоҷирон” (1959), “Сози Мунаввар” (1967), китобҳои “Одамони кӯҳна” (1963), “Дар он дунё” (1965), романи “Палатаи» кунҷакӣ” (1974), повестҳои “Шоҳии япон” (1982), “Варта” (1983), маҷмӯаи публисистии “Дӯстон тоҷи сар” (1985). Бисёр асарҳои навис. ҷаҳон, аз ҷумла “Зарбаи аввал”-и Андре Стил, “Ҷазираи гулистон”-и Михаил Садовяну, “Ҷамила”, “Алвидоъ, Гулсарӣ” ва “Дуроҳаи бӯҳронӣ”-и Чингиз Айтматов, пиесаҳои Н.Погодин “Достони саввуми муассир”, “Ҷон модаракон” ва “Садо аз тобут”-и Абдулло Қаҳҳорро ба тоҷикӣ гардонидааст. Худ низ мазҳакаи “Охирин арӯси амирулмӯъминин”-ро навиштааст. Бисёр асарҳояш ба забони англисӣ, франсавӣ, олмонӣ, испанӣ, чехӣ, руминӣ, маҷорӣ, булғорӣ, арабӣ ва русӣ тарҷума шудаанд.
== Мукофоту ҷоизаҳо ==
* Бо ордени “Дӯстии халқҳо”,
* “Нишони Фахрӣ”,
* Нависандаи халқии Тоҷикистон ([[1986]]),
* дорандаи Ҷоизаи давлатии ба номи Абӯабдуллоҳи Рӯдакӣ (1967),▼
* Ифтихорномаи Фахрии Президиуми Совети Олии Тоҷикистон ва Белоруссия мукофотонида шудааст.
▲* дорандаи Ҷоизаи давлатии ба номи Абӯабдуллоҳи Рӯдакӣ(1967)
Ба номи ӯ яке аз кӯчаҳои ш. [[Душанбе]] гузошта шудааст.
▲моҳи октябри с. 1986 бар асари кордзании чанд тан авбош дар рӯи мизи ҷарроҳӣ ҷон додааст.
== Дар бораи эчодиёти нависанда ==
Line 27 ⟶ 29:
==Манобеъ==
Аслҳо ва наслҳо. – Душанбе, 2013, - с.87
[[Гурӯҳ:Шахсиятҳо аз рӯи алифбо|*]]
[[Гурӯҳ:Узви Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон ]]
|