Алоуддин Баҳоуддинов: Тафовут байни таҳрирҳо

'''Баҳоваддинов Алоуддин Маҳмудович'''(Тав. [[5 ноябр]] и соли [[1911]] ш. [[Самарқанд]] – [[23 июл]]и соли [[1970]], ш. [[Душанбе]]), файласуф, академики [[Фарҳангистони улуми Тоҷикистон |АИ ҶШС Тоҷикистон]] ([[1953]]), доктори илми фалсафа ([[1951]]), профессор ([[1952]]), Ходими хизматнишододаи илми Тоҷикистон ([[1961]]), дорандаи Ҷоизаи давлатии ба номи Абӯалӣ ибни Сино ([[1967]]). Иштирокчии ҶБВ-ии с.1941-1945

Академияи педагогии [[Самарқанд]]ро хатм кардааст ([[1931]]), аспиранти ҳамин Академия ва дар баробари ин муаллими Институти педагогии Самарқанд (1931-1933), ёвари раиси Совети комиссарони халқи РСС Тоҷикистон (1933-1935), фаъолияти илмию педагоги (1935-1941) ва дипломатӣ (1941-1960), мудири шӯъбаи фалсафаи [[Фарҳангистони улуми Тоҷикистон |АИ ҶШС Тоҷикистон]] (1951-1959) ва ҳамзамон мудири кафедраи фалсафаи УДТ ба номи В.И.Ленин (ҳоло – ДМТ), директори Институти таърихи ҳизби назди КМ [[Ҳизби Коммунистии Тоҷикистон]] (1962-1970).

• Бо ордени Ленин,

• “Нишони Фахрӣ”

Ба номи ӯ Пажуҳишгоҳи фалсафаи [[Фарҳангистони улуми Тоҷикистон |АИ Ҷумҳурии Тоҷикистон]] ва яке аз кӯчаҳои ш. [[Душанбе]] гузошта шудааст.

[[Гурӯҳ:Шахсиятҳо аз рӯи алифбо|*]]

[[Гурӯҳ: Ҷоизаи давлатии ба номи Абӯалӣ ибни Сино]]

[[CategoryГурӯҳ:Дар Самарқанд таваллудшудагон]]