Абдуҷаббор Қаҳҳорӣ: Тафовут байни таҳрирҳо
Content deleted Content added
х бот: кор карда истодааст, replaced: ў → ӯ (13) |
х бот: ислоҳ карда истодааст., replaced: Точикистон → Тоҷикистон |
||
Сатри 8:
|Вазифа=[[шоир]] ва [[нависанда]]
}}
'''Абдуҷаббор Қаҳҳорӣ''' (тав. [[7 январ]] [[1924]] [[деҳаи Лангарибобо]]и [[ноҳияи Конибодом]], [[шоир]] ва [[нависанда]]и тоҷик, дорандаи ҷоизаи ба номи А.Фадеев. Шоири халқии
==Зиндагинома==
Пас аз хатми омӯзишгоҳи педагогӣ муддате омӯзгор буд. Соли 1942 ба ҳимояи Ватан рафта, дар муҳорибаҳои шадиди назди шаҳри Орлов ва дар озодкунии шаҳри Витебск мардонавор ҷангид. Соли 1944 бо бардошти ҷароҳати вазнин ба зодгоҳаш баргашта, чун котиби масъули рӯзномаи ноҳиявӣ ба фаъолият шурӯъ намуд. Баъдтар дар рӯзномаи "Тоҷикистон советӣ" чун мудири шӯъба ва муҳаррири рӯзномаи "Пионери Тоҷикистон" ва маҷаллаи "Машъал" хизмат кардааст. Соли 1958 факултаи рӯзноманигории мактаби олии ҳизбиро хатм намуд ва дар мақомоти давлатӣ, директори нашриёти "Ирфон", ҷонишини якуми раиси ҷамъияти китобдӯстони ҷумҳурӣ кор кард. Қаҳҳорӣ аз соли 1940 ба майдони адабиёт ворид шуда, пиесаи нахустинаш "Қаҳрамони ҷавон" соли 1942 эҷод шудааст. Қаҳҳорӣ шоири ҷанговар буда, навиштаҳояш ғояҳои ватандӯстӣ, озодихоҳӣ ва ишқу муҳаббатро тараннум мекунанд. Муаллифи китобҳои "Оҳангҳои дӯстӣ", "Гуфтугӯй бо меҳмон", "Гули баҳор", "Шаби пеш аз марг", "Шукуфаҳои аз хун дамида", "Машъалафрӯз", "Минбари шоир", "Ашки ширин", "Шоҳиди зинда" ва ғайраҳо мебошад. Китобҳои ашъораш ба русӣ, узбекӣ, озарӣ, ќирѓизӣ ва дигар забонҳо нашр шуда, шеърҳои ҷудогонааш дар бисёр кишварҳои дунё, аз ҷумла Фаронса, Олмон, Чехия, Лаҳистон, Булѓористон, Украинаю Беларус ба табъ расидаанд.Асарҳои драмавии Қаҳҳорӣ дар театрҳои ҷумҳурӣ ба намоиш гузошта шудаанд.
| |||