Шамсиддини Шоҳин: Тафовут байни таҳрирҳо

Content deleted Content added
AryanBot (баҳс | ҳисса)
х бот кор карда истодааст., replaced: хои → ҳои (25), халк → халқ, мохи → моҳи, хамрох → ҳамроҳ
AryanBot (баҳс | ҳисса)
х →‎Тарҷумаи ҳол: бот: кор карда истодааст., replaced: руз → рӯз (2), ичтимои → иҷтимоӣ
Сатри 16:
Шохин хануз аз бачаги дар хондану навиштан кобилияти фавкулодда дошт. Чунон ки худаш дертар хикоят мекунад, дар хамин мактаб, тахминан дар хашт – нухсолагиаш ба шеър гуфтан шуруъ намудааст.
Баъд аз хатми мактаб падари Шохин хати хонову зебои писарашро дида, уро ба хизмати мирзоӣ шогирд мемонад ва Шохин дар ду-се сол тарзи хатнависи ва иншоро хуб ёд мегирад. Тахминан дар чордах-понздахсолаги Шохин барои тахсили илм ба мадраса дохил мешавад.
Дар мадраса дар пеши устодон ва хамсабаконашон истеъдод ва кобилияти баланде зохир мекунад. Аммо аз чихати модди дар ин солхо зиндагии у хеле сахт буд. Падараш пир шуда, дар таъмини оила ва хонондани писараш хеле мушкилихо мекашид. Аммо баъзе олимон ва сохибмансабони ин замон истеъдоди фавкулоддаи шоир ва кобилияти илмомузии уро дида, ба у баъзан ёрии модди мерасониданд. Худи Шохин бошад, нусхаҳои кутуби нодир ва баёзхоро нусхабардори карда, ба баҳои он як навъ рузрӯз мегузаронид ва ба оилаи кашшокаш низ ёрманди мекард.
Баъд аз хатми мадраса Шохин кори ба худ муносибро ёфта натавониста, чанд вакт дар масчидхо имомати мекард. Аммо ин касб, ки мисли гадо дар тую тамошо гаштан буд, ба таъби Шохин мувофик наомад..
Тахминан дар соли 1885 парвоначии дарбори амир (парвоначи мисли сардори идораи коргузори буд) Абдулкодир ном касе Шохинро ба хизмати мирзои мегирад. Парвоначи истеъдод ва илму фазли Шохинро дида, уро хеле эхтиром кард ва дар иваз уро аз чихати модди таъмин намуд. Дар ин солхо Шохин оилаи худро, ки бепарастор монда буд, низ нигохубини мекард.
Сатри 26:
Аз хамин вакт сар карда, (яъне солҳои аввали навадум) дар шеърҳои Шохин оҳангҳои шикояту шикваҳои талх аз хаёти худ, танкиду мазаммати иллату нуксонҳои давр ва ахли он садо медихад..
Шохин дар ин вакт бо «Наводирулвакоеъ»-и Ахмади Дониш шинос шуд ва тамоми иллатҳои чамъияти он вактро боз хам хубтар фахмид. Вай низ ба акидае омад, ки бо вазъу насихат ва ислохоти чузъи ахволи мамлакат ва тартиби давлатро бехтар намудан мумкин нест, зеро амир ва атрофиёни у ба дарачае чохилу бефахманд, ки ба кабули чунин маслихатхо кобил нестанд.
Шохин дар ин солхо рисолаи «Бадоеуссаноеъ»-ро эчод мекунад. Дар ин рисола бо кинояву размҳои пушида нуксонҳои ичтимоиииҷтимоии замонаш, разолат ва пастмоягии арбоби давлат ва худи амирро бо хачвҳои обдор фош мекунад. Гайр аз ин, дар хамин замон мефахмад, ки вай як умри чавони худро дар мадхи амир ва мукаррабони у бехуда сарф кардааст, бехуда орзуву умед доштааст, ки фазлу дониш ва хунару санъати у ба чамъияти он замон фоидаовар мебошад. Вай дар як маснави, ки охирҳои умраш навишта буд,тамоми чавонии гузаштаашро бо афсусу надомат аз назари ибрат мегузаронад ва дар хакки замон ва ахли он айбномаи сахт мебарорад. Дар поён баъзе байтҳои маснавиро мавриди назар карор медихем:
 
:Ду-се рузрӯз чуи эхсон шудам,
:Сарояндаи мадхи дунон шудам,
:Бибурдам ба ороиши назм ранч,