Рамазон (моҳ): Тафовут байни таҳрирҳо

Дар ''Моҳи Рамазон'' ҳамаи мусулмонон аз дамидани субҳ то фурӯ рафтани офтоб рӯза мегиранд. Ва баъди [[Азон]]ро шунидан рӯзаҳояшонро мешикояндмекушоянд. Дар Рамазон 5-чиз ҳаром мебошад.

Сабаби фарз (яъне лозим ба иҷро) шудани рӯза дар рамазон фармудаи Худованд аст дар сураи ("[[Баққара]]" [[ояти 183]]) мебошад:

Ва аввалан бояд қабули қайд аст, ки ҳар мусулмон рӯзаро ҳамчун ибодат яъне хос барои бандагӣ кардани Худованд ба чойҷой оварад, на ба хотири он,ки саломатиаш хуб шавад ва ё ин ки шуғли дӯстдоштааш бошад зеро ин ки мо мусулмонҳо фармудаҳои Худовандро бояд ба ҷо оварем, хоҳ дар он фоидаро бубинем хоҳ набинем ба мо зарур аст, ки иҷро созем, чун, ки аҳли мо бандагон аз бисёр чизҳои, ки фармудаи ХудовандеХудованд аст, ки моро халқ кардааст кӯтоҳи мекунанд ва ба хикматиҳикмати асоси он расида наметавонанд.

[[Рӯза]] дар шариат ба маънии боз истодан аз хӯрдану нӯшидан ва кам хобрафтан ба зану мард аст ва, рӯза дар забони [[арабӣ]] ба калимаи "сависавм" омадааст ва савм дар луғат ба маънои боз истоданан аст аз тамоми корҳои ношоиста бинобар ҳамин ҳар як рӯзадоро зарур аст , ки худро аз тамоми корҳое, ки дар дини ислом манъ карда шудааст ё но хушнохуш пиндошта шудааст боз истод.

Бояд донист , ки дар Рӯза се фарз аст:

* Саввум бозистодан аст аз заношӯи кардан дар ин мудатмуддат. Шахсонеро рӯзагирирӯзагирӣ фарз мебошад, ки аз мардон аз 12-сола боло бошад ва аз занон аз 9-сола боло башад.

Ва аммо заноне, ки ҳомиладоранд ва ё кӯдаки ширмехӯрдагиширмехӯрдагӣ дошта бошанд агар ба худашон ва ё ба кӯдакашон хавфи зарарро ҳис кунанд ба инҳо ҳам рӯзаро хӯрдан иҷозат мебошандмебошад. Аммо ҳамаи ин нафарон вақто, ки рӯзҳои душворашон сипари шуд, рӯзаро [[қазо]] медонанд. Ва тарзи рӯзаро қазо доштани ин нафарон бо ин тарз аст, ки дар ҳар рӯз рӯзаро хурданашон хамонқадар рӯз рӯзҳои қазоӣ мегиранд. Лекин шахсоне, ки рӯзаро қасдан хӯрдаанд ва қазо гирифтан хоҳанд ба ғайр аз як моҳ боз ду моҳу даҳ рӯз рӯзаи кафорат мегиранд.

Дар бораи вақти Рӯза ҳаминро гуфтани ҳастем, ки рӯзаро дар моҳи рамазон, ки яке аз 12-моҳи [[Гоҳшумори Ҳиҷри қамарӣ|солшумории ҳиҷрӣ қамарӣ]] мебошад ва мо ки медонем солшумории ҳиҷри қамарӣ аз 354 рӯзу 11 соат иборат буда аз солшумории ҳиҷрӣҳиҷрии шамсӣ 10 рӯзрӯзу 21 соат кӯтоҳтар аст, ва саду се соли қамарӣ ба сад соли шамсӣ рост меояд.Бино барБинобар ҳамин моҳи рамазон метавонад, ки дар тамоми чор фасли сол ояд ва саршавии моҳ аз дидани ҳилол (яъне моҳи 1 рӯзаи рамазон ) шурӯъ мешавад.

Барои ҳар як рӯзадор сунат (он корҳое, ки гуфтаанд, ё кардаанд ё рӯзагир додан расули Акрам Муҳаммади Мустафо салолоҳу алайҳи ва ссалам ) ин аст ки пеш аз субҳ дамидан чизе бихӯрад (яъне саҳархӯрӣ ) ва баъд аз хӯрдан ба зикри Худо ва ё [[Қуръонхонӣ]] машғул шавад. Одатан бояд кӯшиш намояд, ки дар рӯзҳои рамазон Қуръон зиёдтар бихонад ва рӯзҳоро фақат бобеҳудагардӣбо беҳудагардӣ бо хоббихоби зиёд нагузаронад ва дар вақти рӯзаро кушадан яъне баъди фурӯ рафтани офтоб чи дархосте, ки дорад аз Худо ба дуъо талаб намояд ва баъд бо дуъои махсус рӯзаашро бо мева (агар хурмо бошад беҳтар аст) ё бо об ё бо намак кушода каме бихӯрад то меъдааш ором гирифтан, баъд ба намози шомро адо кардан машғул гардад. Ва аз ҷумла [[сунат]] аст, ки дар шабҳои рамазон баъд аз намози хуфтан намози [[таробеҳ]] (маънояш – баъд аз 4-ракаат роҳат кардан аст) хонда шавад ва ин намозест, ки иборат аз 20-ракаат буда ва чаҳор ракаати хонда мешавад ва баъд аз ҳар чаҳор ракааат ба миқдори ин чаҳор ракаат нишастан (яъне истироҳат кардан) низ аз рӯи адаб аст. Чун, ки расули Худо се рӯзи рамазонро чунин намоз хондан ва аз тарси он, ки ба уматонумматон воҷиб яъне зарур гардад, ки ба сабаби нахондани гунаҳгор шаванд дигар дар масчидмасҷид нахондан, ва баъд аз Дунё дар гузаштани паёмбари гиромӣ ин намозро ҳар шаби рамазон дар масчидмасҷид мехондагимехондагӣ шуданд ва мо низ ҳар шаби рамазон намози таробеҳ мехонем ва онҳое , ки имконият доранд, ҳамаи Қуръонро дар даруни намози таробеҳ хатме кунанд зеро савобаҳои зиёде дорад. Ва аз баракатҳои рамазон ин аст, ки Худованд дар шаби 27-уми рамазон ки "[[шаби қадр]]" ном дорад Куръонро ба мо фиристодааст ва ҳар касе шаби қадро ба намозу зикри Худо бедор гузаронад савоби ҳазор моҳи тоату ибодатро ноил мешавад. Инчунин дар рамазон пеш аз он, ки тамом шавад ва намози иди рамазон хонда шавад барои ҳар шахсе, ки камбағал набошад воҷиб яъне зарур аст, ки миқдори 1,6 кг кандумгандум аз сари ҳар як шахс ё пули он гандумро аз ҷониби худаш ва аз ҷониби зану фарзандонаш ба камбағалону бенавоёну мӯҳтоҷон садақа кунад

* бандае аз бандаҳои Худо агар як рӯз дар роҳу ризои Худо рӯза дорад, дур мегардонад Худованд аз рӯи ин банда дӯзахро ба масофаи 70-сол .