Самариддин Саъдиев: Тафовут байни таҳрирҳо

|Зодрӯз= 10 [[январ]]и соли [[1918]]

|Даргузашт= [[29 май]]и соли [[1983]]

|Вазифа= ҳунарпеша

'''Самариддин Саъдиев''' (10 [[январ]]и соли [[1918]] ш. [[Самарқанд]] - [[29 май]]и соли [[1983]] ш. Душанбе), ҳунарпешаи санъати мусиқӣ, театрӣ ва кинои тоҷик, АртистиҲунарпешаи хизматнишододаи (шоиста)и Тоҷикистон.

Солҳои 1932-1935 дар техникуми театрӣ ва солҳои 1935-1936 дар омӯзишгоҳи мусиқавии ш. [[Тошканд]] таҳсилро давом дода, инчунин берун аз дарс ҳамчун ҳунарпешаи театри «Малые формы» («Нақшҳои хурд») ш. Тошканд баромад мекард. Баъд аз хатми омӯзишгоҳ, ӯ соли 1936 бо даъвати ҳукумати Тоҷикистон ҳамчун ҳунарпешаи [[Театри давлатии академии драмавии ба номи А. Лоҳутӣ|Театри драмавии ба номи А. Лоҳутӣ]] ба шаҳри [[Сталинобод]] меояд. С. Саъдиев аз соли 1940 дар театри навташкилшудаи опера ва балети ба номи С. Айнӣ ва минбаъд солҳои зиёд (1942-1970) дар [[Филармонияи давлатии Тоҷикистон ба номи А. Ҷӯраев|Филармонияи давлатии Тоҷикистон]] ҳамчун ҳунарпеша ҳунарнамоӣ намудааст. Дар давоми фаъолияти эъҷодииэҷодии хеш С. Саъдиев дар кори студияи [[Телевизиони Тоҷикистон]] саҳм гузоштааст. Солҳои аввали фаъолияти эҷодӣ дар [[Телевизиони Тоҷикистон]] - 1959-1960 ӯ ҳамчун коргардони намоишҳо барои бачагон дар сарредаксияи адабӣ-драммавӣдрамавӣ кор кардааст.

С. Саъдиев дар катори ҳунарпешаву шоиру нависандагони номдори Тоҷикистон иштирокчии Даҳаҳои адабиет ва санъати тоҷик дар ш. [[Москва]] буд, ки солҳои [[1941]], [[1949]] ва [[1957]] шуда гузаштааст. С. Саъдиев иштирокчии яке аз аввалин озмунҳои Умумииттифоқии артистони эстрада аз Тоҷикистон аст. Даври якӯми озмун дар ш. [[Тошканд]] соли 1946 шуда гузашт. Ӯ ғолиби даври озмуни осиёимиёнагӣ гардида, 20 июл - 2 августи соли [[1946]] дар ш. [[Москва]] дар озмуни Умумииттифоқии артистони эстрада иштирок намуда Лауреати озмуни Умумииттифоқии артистони эстрада шудааст. Соли [[1962]] С. Саъдиев барои хизмати шоиста дар ҷодаи санъати мусиқӣ, театрӣ ва киноисинамои тоҷик бо унвони АртистиҲунарпешаи хизматнишододаи (шоиста)и ТоҷикистонроТоҷикистон соҳибсарфароз шудааст.

ҲунарнамоиҲунарнамоӣ дар снамоисинамои тоҷик дар ҳаёти эҷодии С. Саъдиев саҳифаи дурахшоне буд. Соли 1956-1957 ӯ дар кинофилми бадеӣ-мазҳакавии «Ман бо духтаре вохӯрдам» («Я встретил девушку» - режиссеррежиссёр Р. Перельштейн, ба заб. русӣ), яке аз нақшҳои асосиро офаридааст. С. Саъдиев дар ин кинофилм нақши «мӯзадӯз» - ро иҷро кардааст. Кинофилми мазкур аз суруду рақсҳои миллии тоҷикӣ иборат буда оҳангсози он А. Бабаев дар асоси шеърҳои [[Мирзо Турсунзода]] сурудҳооҳанг офаридааст. Сурудҳои дилчаспи «Якинофилми встретил девушку» («Ман бо духтаре вохурдам») ва аз ҷумла суруди мӯзадӯз «Ко мне друзья» («Биёед лӯстон») солҳои 50 – 60 – ӯм60–ӯм дар гӯшаву канори [[Иттиҳоди Шӯравӣ]] хуш қабул гардида байни мардуммардуми иттиҳод сароида мешуданд. Кинофилми бадеӣ-мазҳакавии «Ман бо духтаре вохӯрдам» дар давлатҳои хориҷии [[Осиё]] ва [[Африко]] низ намоиш дода шудааст. Филми номбурда дар кинофестивали аввалини мамлакатҳои [[Осиё]] ва [[Африко]] дар ш. Қоҳира соҳиби ҷоизаи "Кӯзаи бузург" гардидааст.<ref>[https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%AF_%D0%B2%D1%81%D1%82%D1%80%D0%B5%D1%82%D0%B8%D0%BB_%D0%B4%D0%B5%D0%B2%D1%83%D1%88%D0%BA%D1%8 Я встретил девушку ru.wikipedia.]</ref>

* ордени «Нишони фахрӣ»([[1957]]),

* медалҳои «Барои Ғалаба бар Германия дар Ҷанги Бузурги Ватании с. 1941-1945» ([[1945]]),

* «Барои меҳнати бошуҷоат дар солҳои Ҷанги Бузурги Ватании с.1941-1945» ([[1946]]),

* «Барои меҳнати шоён» ([[1950]]),

* «30 - солагии Ғалаба дар Ҷанги Бузурги Ватании с.1941-1945» ([[1975]])