Фалсафа: Тафовут байни таҳрирҳо

'''Фалсафа''' ё '''Философия''' - калимаи кадимиқадими {{забон-код|el|φιλοσοφία}} буда, маънои «дуст доштани тафаккур», «ошикиошиқи ба аклақл», аз калимаи φιλέω — дуст доштан ва σοφία — тафаккур, аклиятақлият) — илми умуми (назария), яке аз намудхоинамудҳои чахонбиниҷаҳонбинӣ, усули мукаррариимуқаррарии омузишомӯзиш. Философия [[илм]]ест, ки конунҳоиқонунҳои умумии инкишофи чамъиятҷамъият, табиат ва маърифатро меомузад.

Афкори фалсафи то пайдоиши [[ислом]] барои арабҳо қариб бегона буд. Азбаски ҳаёти маьнавии онҳо мутаносибан ба ҳаёти модиашон хеле содаву дар андешаҳои онҳо тахаюлотитаҳаюлоти бадеӣ бар тафаккури мантиқӣ бартарӣ дошт. Танҳо баъди пайдоиши ислом, ташкили [[Хилофат]] ва шиносои бо тамаддуни халқҳои пешқадами хамсояҳамсоя инкишофи фалсафа ва тафаккури фалсафӣ дар байни халқҳои Араб имконпазир гардид. Таьрихи асри миёнагии афкори фалсафии Арабро асосан се чараёни бузург калом, машшоия, тасавуфи назариявиназариявӣ ва муборизаи байни онҳо ташкил медиҳад.