Баробарҳуқуқӣ: Тафовут байни таҳрирҳо

Content deleted Content added
Саҳифаи нав: '''Баробарҳуқуқӣ''' - яке аз самтҳои баробарҳуқуқӣ мебошад, ки онро Конститутсияи ҶТ кафолат д...
 
х Баробарҳуқуқӣ
Сатри 1:
'''Баробарҳуқуқӣ'''- яке аз усулҳои конститутсионии вазъи инсон ва шаҳрванд дар ҶТ, ки махсус дар '''м.17 Конститутсияи ҶТ''' псшбинӣ шудааст ва эълон менамояд, ки ҳама дар назди [[қонун]] ва [[суд]] баробаранд. Давлат ба ҳар кас, қатъи назар аз миллат, нажод, ҷинс, забон, эътиқоди динӣ, мавқеи сисс, вазъи иҷтимоӣ, маълумот ва молу мулк, ҳуқуқу озодиҳоро кафолат медиҳад. Баробарҳуқуқӣ дар асоси Конститутсияи ҶТ ба чандин самт: баробарҳуқуқии одам бо одам, баробарҳуқуқии зан ва мард, баробарҳуқуқии миллӣ, баробарҳуқуқии диндорон ҷудо мешавад. Инчунин дар хусуси баробарҳуқуқӣ сарфи назар ба кадом давлат тааллуқ доштан (шаҳрванди Тоҷикистон, шаҳрванди хориҷӣ ё шахси бешаҳрванд) низ гуфтан мумкин аст, чунки бисёр ҳуқуқу озодиҳо дар ҶТ ба ҳар як шахс кафолат дода шудааст (ин ҳолат дар ҷумлаҳои «ҳама дар назди қонун ва суд баробаранд», инчунин «ҳар кас ҳақ дорад», «ба ҳар кас кафолат дода мешавад», «ҳар шахс ҳуқуқ дорад», ки дар меъёрҳои конститутсионӣ пешбинӣ шудаанд). Баробарҳуқуқӣ бо баробарии воқеӣ як нест. Ба воситаи меъёрҳои ҳуқуқ умуман ва ҳукуки конститутсионӣ
'''Баробарҳуқуқӣ''' - яке аз самтҳои баробарҳуқуқӣ мебошад, ки онро [[Конститутсияи ҶТ]] кафолат додааст. '''Моддаи 17''' ғайр аз кафолати умумии баробарҳуқуқӣ новобаста ба ҷинс, баробарҳуқуқии мардон ва занонро махсус эълон намудааст. Ин меъёр дар қонунҳои конститутсионӣ, ҷорӣ ва санадҳои зерқонунӣ ба таври васеъ кафолат дода шудаанд. Бояд қайд кард, ки кафолати умумии баробарҳуқуқӣ новобаста ба ҷинс
фақат баробарҳуқуқӣ, яъне вазъи баробари ҳар як кас дар назди қонун, ҳуқуқу озодӣ ва вазифаҳои баробар
дар конститутсияи бисёр мамлакатҳо пешбинӣ шудааст (ниг. ба м.14 Конститутсияи Қазоқистон. м.1 Конститутсияи Узбекистон, м. 12 Конститутсияи Эстония, м.14 Конститутсияи Япония ва ғ.), аммо кафолати махсуси баробарҳуқуқии зану мард дар онҳо пешбинӣ нашудааст. Дар ҶТ ба самти баробарҳуқуқии
кафолат дода мешавад. Баробарӣ ё нобаробарии воқеии одамон дар ҳаёт ба ҳолати моддӣ, машғулият, шуур,
зану мард ҳамеша эътибори махсус дода мешуд. Масалан, '''м.ЗЗ Конститутсияи ҶШС Тоҷикистон''' соли 1978
вазъияти рӯҳӣ вобаста аст. Баъзе меъёрҳои конститутсионӣ, аз ҷумла, кафолати фаъолияти озоди иқтисодӣ
муқаррар карда буд, ки «ин [[ҳуқуқ]]ҳо бо роҳи ба занон баробари мардон додани имконият дар маълумотгирӣ
соҳибкорӣ, ҳуқуқ ба моликият ва меросгузории он ('''моддаҳои 12 ва 32''') нобаробарии воқеиро истисно намекунад. Аммо Конститутсия ба ҳар як инсон имконияти баробари татбиқи ҳуқуқи озодиҳои мазкурро медиҳад, сатҳи истифодаи онҳо ба худи ҳар як фард вобаста аст.
ва касбу ҳунаромӯзӣ, дар меҳнат ва музди меҳнат ва пешравӣ дар касбу кор, дар фаъолияти ҷамъиятию сиёсӣ ва маданӣ, инчунин бо тадбирҳои махсуси муҳофизати меҳнат ва саломатии занон ба амал бароварда мешавад».