|
Бароти Абдураҳмон - [[нависанда]], узви Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон (1989)
==Зиндагинома==
Бароти Абдураҳмон [[15 сентябр]]и [[1947]] дар деҳаи Чашмаи Ҷӯшони [[ноҳияи Кӯлоб]] ба ҷаҳон омадааст. Соли 1971 факултаи филологияи тоҷики [[Донишгоҳи давлатии Тоҷикист ба номи В.И.Ленинро хатм кардааст. Баъдан устоди [[Донишкадаи давлатии ҳунарҳои зебо]]и ба номи Мирзо Турсунзода, сармуҳаррири барномаҳои адабию драмавии [[телевизиони тоҷик]], муҳаррири калони илмии сарредаксияи илмии [[энсиклопедияи советии тоҷик ]], муовини сармуҳаррири моҳномаи[[моҳнома]]и «Илм ва ҳаёт», мушовири калон ва мудири Маркази таҳлил ва ёвари Президенти[[Президент]]и ҶТ будааст. Аз соли 2011 нафақагири сатҳи ҷумҳурӣ, ҳамзамон, аз ноябри соли 2012, мудири редаксияи бачагон ва наврасони ЭМТ мебошад. Маълумоти миёнаро дар мактаби миёнаи ба номи Т.Г.Шевченкои ноҳияи Восеъ гирифта, солҳои 1965–1969 дар Техникуми индустриалӣ-педагогии Душанбе таҳсил кардааст. Солҳои 1969-1971 хизмати ҳарбиро адо намудааст. Солҳои 1972-1976 шунавандаи Мактаби олии Вазорати умури дохилаидохилии [[Иттиҳоди Шӯравӣ ]] (дар [[Тошканд ]]) будааст. Курсҳои махсуси касбиро баъдтар дар шаҳрҳои [[Маскав]], [[Ленинград]] ва [[Қоҳира]] анҷом додааст.▼
Бароти Абдураҳмон [[15 сентябр]]и [[1947]] дар деҳаи Чашмаи Ҷӯшони ноҳияи Кӯлоб ба ҷаҳон омадааст.
Соли 1971 факултаи филологияи тоҷики Донишгоҳи давлатии Тоҷикистон ба номи В.И.Ленинро хатм кардааст.
Баъдан устоди Донишкадаи давлатии ҳунарҳои зебои ба номи Мирзо Турсунзода, сармуҳаррири барномаҳои адабию драмавии телевизиони тоҷик, муҳаррири калони илмии сарредаксияи илмии энсиклопедияи советии
▲тоҷик, муовини сармуҳаррири моҳномаи «Илм ва ҳаёт», мушовири калон ва мудири Маркази таҳлил ва ёвари Президенти ҶТ будааст. Аз соли 2011 нафақагири сатҳи ҷумҳурӣ, ҳамзамон, аз ноябри соли 2012, мудири редаксияи бачагон ва наврасони ЭМТ мебошад. Маълумоти миёнаро дар мактаби миёнаи ба номи Т.Г.Шевченкои ноҳияи Восеъ гирифта, солҳои 1965–1969 дар Техникуми индустриалӣ-педагогии Душанбе таҳсил кардааст. Солҳои 1969-1971 хизмати ҳарбиро адо намудааст. Солҳои 1972-1976 шунавандаи Мактаби олии Вазорати умури дохилаи Иттиҳоди Шӯравӣ (дар Тошканд) будааст. Курсҳои махсуси касбиро баъдтар дар
шаҳрҳои Маскав, Ленинград ва Қоҳира анҷом додааст.
== Эҷодиёт==
Муаллифи маҷмӯаи ҳикояҳои «Шабҳои маҳтобӣ» (1986), қиссаҳои «Кимиёкаҳ» (1984) ва «Давлати сарам, модарам» (1988), китоби қиссаву ҳикояҳои «Розҳои шабҳангом» (1990), романи «Дунёи сабзи ишқ» (2002), силсилақиссаи «Ҳафт мӯъҷизаи олам» (1995), силсилароманҳои «Камбуҷия» ва «Дорои Бузург» (2013) аст.
* Аълочии фарҳанги Ҷумҳурии Тоҷикистон (2013);
* Ордени «Шараф»;
* Медали «Хидмати шоиста» ва ғ.<ref> Адибони Тоҷикистон (маълумотномаи мухтасари шарҳиҳолӣ)./Таҳия ва танзими Асрори Сомонӣ ва Маҷид Салим. – Душанбе, «Адиб», 2014, – с. 1825 ISBN 978-99947-2-379-9 </ref>
== Манбаъ ==
<references/>
[[Гурӯҳ:Шахсиятҳо аз рӯи алифбо|*]]
1. дигар гурӯҳҳо гузоред Нигаред: ба саҳифаи ягон шоире аз [[Гурӯҳ: Адибони Тоҷикистон]] 2. Калимаҳои [[Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон]] [[рӯзнома]] [[маҷалла]] ва диг бо қавси [[ ]] ишора кунед.
3. Илова рубрикаҳо ба диг. адибон ==Мукофот== ва ==Намуна аз эҷодиёт==
4 Инҳо Айнӣ, Лоҳутӣ ва диг дар ВиКИ ҳастанд танҳо иловаҳоро ворид кардан зарур
БАРОТИ АБДУРАҲМОН 15 сентябри соли 1947
дар деҳаи Чашмаи Ҷӯшони
ноҳияи Кӯлоб ба ҷаҳон ома-
дааст.
Соли 1971 факултаи фи-
лологияи тоҷики Дониш-
гоҳи давлатии Тоҷикистон
ба номи В.И.Ленинро хатм
кардааст.
Баъдан устоди Донишкадаи давлатии
ҳунарҳои зебои ба номи Мирзо Турсунзода,
сармуҳаррири барномаҳои адабию драмавии
телевизиони тоҷик, муҳаррири калони илмии
сарредаксияи илмии энсиклопедияи советии
тоҷик, муовини сармуҳаррири моҳномаи «Илм
ва ҳаёт», мушовири калон ва мудири Маркази
таҳлил ва ёвари Президенти ҶТ будааст.
Аз соли 2011 нафақагири сатҳи ҷумҳурӣ,
ҳамзамон, аз ноябри соли 2012, мудири редак-
ияи бачагон ва наврасони ЭМТ мебошад.
Муаллифи маҷмӯаи ҳикояҳои «Шабҳои
маҳтобӣ» (1986), қиссаҳои «Кимиёкаҳ» (1984)
ва «Давлати сарам, модарам» (1988), китоби
қиссаву ҳикояҳои «Розҳои шабҳангом» (1990),
романи «Дунёи сабзи ишқ» (2002), силси-
лақиссаи «Ҳафт мӯъҷизаи олам» (1995), сил-
силароманҳои «Камбуҷия» ва «Дорои Бузург»
(2013) аст.
Ҳамчунин, сенарияи филмҳои ҳуҷҷатии
«Тифли домони туям, модар!» (1959),
«Мӯъҷизаи ҳаштуми олам» (2001), филми се-
гонаи ҳуҷҷатии «Васвасаҳои хунафшон»
(2003-2006), кинороманҳои таърихии «Искан-
дари Мақдунӣ ва Спитамен» (2005), «Рухшо-
на» (2006), «Куруш ва Томирис» (2009),
филмҳои бадеии «Алвидоъ, ишқ» (2007), «Ме-
тис» (2000), «Фариштаҳои бадманиш» (2010)
ва силсилаи драмаҳои таърихӣ мутааллиқи
хомаи ӯстанд.
Романи Н.Думбадзе «Бақои одамият»
(1986), қиссаҳои Ч.Айтматов «Турнаҳои
бармаҳал» (1988) ва В.Беляев «Асрори шаҳра-
ки махфӣ» (1990), чанде аз ҳикояҳои
А.П.Чехов (1988)-ро ба тоҷикӣ гардондааст.
Барои Энсиклопедияи миллии тоҷик
мақолаҳои зиёде навиштааст.
Бештар аз 100 эссе ва очерку мақолаи пуб-
литсистияш дар матбуоти даврӣ ба табъ раси-
даанд.
Чанде аз асарҳояш ба забонҳои русӣ,
булғорӣ ва ӯзбекӣ тарҷума ва чоп шудаанд.
Барандаи Ҷоизаи давлатии Тоҷикистон ба
номи Абӯабдуллоҳи Рӯдакӣ (2008) ва Ҷоизаи
ба номи Садриддин Айнӣ (2004), Корманди
шоистаи Тоҷикистон (2010), Аълочии фарҳан-
ги Ҷумҳурии Тоҷикистон (2013).
Бо ордени «Шараф», медали «Хидмати шо-
иста» ва ғ. мукофотонида шудааст.
Аз соли 1989 узви Иттифоқи нависандагони
Тоҷикистон аст.
| 