Ҳиҷрати Муҳаммад: Тафовут байни таҳрирҳо

Дар аввал ашрофи қабилаҳои араб ба иқдоми Муҳаммад (с) пайғамбар оид ба эътиқод овардан ба Оллоҳ ба назари нобоварона ва ҳатто душманона нигариста, аз дину худоҳои сершумори авлодию қабилавии худ даст намекашиданд. Чи тавре ки гуфта шуд, қурайшиҳо ҳатто Муҳаммад (с) пайғамбар ва пайравони ӯро куштанӣ ҳам буданд. Барои ҳамин ӯ соли 622 маҷбур шуд, ки аз [[Макка]] ба шаҳри дигари арабии [[Мадина|Ясриб]] сафар, яъне ҳиҷрат кунад, ки ин сафар дар таърихи дини ислом ҳамчун "[[ҳиҷрат]]"-и [[Муҳаммад]] (с) пайғамбар аз Макка ба [[Мадина]] машҳур аст.

Баъди ба Ясриб ҳиҷрат кардани Муҳаммад (с) дар он ҷо обрӯю эътибори ӯ ва дини ислом боз ҳам баландтар шуд. Шаҳри Ясриб номи "[[Мадина|Мадина ан-Набӣ]]", яъне "шаҳри Пайғамбар"-ро гирифт. Соли ҳиҷрати Муҳаммад (с) бошад, оғози зуҳури дини ислом ва солшумории нав - солшумории мусулмонии хиҷрӣ ([[Гоҳшумори Ҳиҷри қамарӣ|шамсӣ]] ва [[Гоҳшумори Ҳиҷри қамарӣ|қамарӣ]]) муқаррар гардид. {Соли 2005 мувофиқи солшумории ҳиҷрии шамсӣ соли 1383-1384 ва мувофиқи солшумории ҳиҷрии қамарӣ соли 1422-1423 мебошад).

Баъди чанде ӯ бо ҳамроҳии ёронаш ба Макка лашкар кашида, онро ҳам ба худ тобеъ кард. Ашрофони қурайшиҳои[[қурайш]]иҳои [[Макка]] илоҷи дигар наёфта, ба Муҳаммад (с) пайғамбар таслим шуда, дар баробари ин иброз доштанд, ки Муҳаммад (с) се талаби онҳоро иҷро кунад:

# Зиёрати[[Зиёрат]]и [[Макка]], ё худ адои маросими [[ҳаҷ]] барои ҳар як [[мусулмон]] ҳатмӣ гардад.

Пайғамбари ислом ин пешниҳодоти қурайшиҳоро қабул кард. Баъди ин қурайшиҳо ва қабилаҳои дигари Макка дини [[ислом]]ро қабул карданд. Дини исломро қабул кардани мардуми Макка ғалабаи муҳимтарини Муҳаммад ва ёрони ӯ - [[Муҳоҷирҳо]], [[Ансорҳо]] ва умми [[мусулмон]]он буд. Аз ин [[воқеъавоқеа]] сар карда дини ислом мунтазам ба тамоми нимҷазираи Арабистон паҳн шудан мегирад.<ref>[http://tarikh.narod.ru/index_11.htm Пайдо шудани дини Ислом]</ref>