Ҷумъа Қуддус: Тафовут байни таҳрирҳо

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Сатри 11:
'''Ҷумъа Қуддус''' — [[журналист]], [[нависанда]], узви [[Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон]] (1990)
==Зиндагинома==
'''Ҷумъа Қуддус''' [[20 март]]и соли [[1958]] дар [[шаҳр]]и [[Душанбе]] таваллуд ёфтааст. Соли 1974 [[мактаби миёна]]и №1 [[ноҳияи Вахш]], соли 1979 факултаи филологияи тоҷики [[Донишгоҳи миллии Тоҷикистон|Донишгоҳи давлатии Тоҷикистон]]ро хатм кардааст. Дар [[рӯзнома]]ву [[ҳафтанома]]ҳои гуногун, [[Телевизион]]и тоҷик, Вазорати фарҳанги кишвар, [[Театри давлатии академии драмавии ба номи А. Лоҳутӣ|Театри давлатии академии драмавии ба номи Абулқосим Лоҳутӣ]], [[Донишгоҳи давлатии санъати Тоҷикистон ба номи Мирзо Турсунзода]] кор кардааст. Аз соли 1990 узви [[Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон]] аст.
==Эҷодиёт==
[[Муаллиф]]и [[китоб]]ҳои гуногунжанру гуногунмуҳтавои «Кори нотамом» (1982), «Мардҳо намегирянд» (1991), «Воқеа, вақт, одамон», (1997), «[[Исмоили Сомонӣ]]» (1999), «Эъҷоз» ([[роман]]и мустанад, 1999), «Офариниши охирин» (2003), «Роҳи наҷот» (2003), «Тавбашикан» (2005), «Ориёно-1. Ҳасрати [[Зардушт]]» (дар ҳаммуаллифии Маҳмадкарими Карим, романи таърихӣ, 2006, 2008), «Ширин» (дар ҳаммуаллифии Маҳмадкарими Карим; [[қисса]]; [[тоҷик]]ӣ, [[рус]]ӣ, инглисӣ, 2006), «Ориёно-2. [[Биҳишт]]и гумшуда» (дар ҳаммуаллифии Маҳмадкарими Карим; романи таърихӣ, 2008), дастурҳои таълимии «Асосҳои драма ва маҳорати сенариянависӣ» (1998), «Жанрҳои журналистикаи [[телевизион]]» (2003), «Назарияи эҷод» (2004), «Тадқиқоти журналистӣ» (2004), «Асосҳои журналистикаи телевизион» (2008), «Асосҳои драматургия ва маҳорати сенариянависӣ» (2009) ва ғ. мебошад. Намоишномаҳояш «Гирдсанг», «Шабистон», «Дараи шикастҳо», «Очаи Бика ва Зика», «Тӯйи бедомод», «Иморикаш», «Ҳазрати Ғазаб», «Қисмати теппаи сурх», «Суруд дар бораи бахт», «Зиндашаҳидон», «Талошҳои сурх», «Домодии маҷбурӣ», «Мардҳо намегирянд», «Психотерапия», «Вийд», «Тири бепайкон», «Хоҷасагпараст», «Сухан ва шамшер», «Зани шаҳрӣ», «Қурбонии 80-ум кист?», «Кори нотамом», «Баха», «Исмоили Сомонӣ», «Фоҷиаи аввалин», «Бозори нафс», «Адли Анӯшервон», «Ишқи парӣ», «Вулқони хомӯшшуда», «Марги сафед», «Варта», «Шифо», «Нолаи Зардушти Паёмбар», «Мунтасир», «Резистанс-Муқовимат», «Турки тоҷик», «Фоли аҷибу ғариб», «Бозори нафс», «Зистан-ғалаба кардан», «Ғубори Аҷам», «Хоби чаппа», «Киштинишастагон», «Марди кор», «Бӯсаи аввал», «Талбак Лолаев», «Ҳотами Той», «Ишқи бозорӣ», «Ҷазирбод», «Бозори нафс», «Офариниши охирин», «Ҳидояти қудсӣ. Носири Хусрав», «Шағоли шергир», «Дом», «Ҷавонии Рӯдакӣ», «Сонсур», «Гули зира» ва ғ. дар бисёр озмунҳои драманависон ва ҷашнвораҳои театрӣ сазовори ҷоизаҳо гардидаанд. Соли 2003 «Ҳидояти қудсӣ. [[Носири Хусрав]]» дар таҳияи Театри мусиқӣ-драмавии [[Хоруғ]] сазовори ҷоизаи якуми Фестивал- озмуни «Парасту» гардидааст. Муаллифи филмномаҳои «Носири Хусрав», «[[Саъдии Шерозӣ]]», «Ҳикмати Анӯшервон», «Ширин» (дар 15 серия) буда, асарҳои зиёди адибони Шарқу Ғарбро барои Телевизиони Тоҷикистон тоҷикӣ кардааст. Ҳамчунин, барои театрҳои кишвар «Дон–Жуан»-и Ж.Б.Молйер, «Мӯъҷизаи оддӣ»-и М. Ладо, «Ба пеш, ясавул!», «Асрори марги Чингизхон»-и Ҷ. Қулмамбетов, «Харак»-и А. Гелман, «Умед»-и Ҷ. Қалибекова, «Туӣ ягонаи ман»-и Ж. Озбекова, «Қурбони вазифа»-и Э.Ионескуро ба тоҷикӣ гардондааст. Пйессаҳои «Офариниши охирин»-аш соли 2001 дар [[Сурия]], «Сухан ва шамшер»-аш соли 2003 дар [[Исроил]] чоп шудаанд. «Офариниши охирин» соли 2006 дар Ҷумҳурии Қирғизистон, «Тавбашикан» соли 2007 дар Ҷумҳурии Қазоқистон, «Мазҳакаи иблис» соли 2008 дар Ҷумҳурии Қирғизистон саҳнагузорӣ шудаанд. Ҳамчунин, «Офариниши охирин» аз ҷониби Театри тамошобини ҷавони Қирғизистон дар Фестивали байналмилалии театрии «Азия-2006» дар шаҳри Чӯлпонато намоиш додаву сазовори Шоҳҷоиза гардидааст. Силсилаи романҳои таърихии «Ориёно» (дар ду ҷилд – «Ҳасрати Зардушт» ва «Биҳишти гумшуда») дар Фестивали 4-уми байналмилалии санъати китоб (дар [[Маскав]]) сазовори дипломи дараҷаи дувум шудааст.
Муаллифи китобҳои гуногунжанру гуногунмуҳтавои «Кори нотамом» (1982), «Мардҳо
намегирянд» (1991), «Воқеа, вақт, одамон», (1997), «Исмоили Сомонӣ» (1999), «Эъҷоз»
(романи мустанад, 1999), «Офариниши охирин» (2003), «Роҳи наҷот» (2003), «Тавбашикан» (2005), «Ориёно-1. Ҳасрати Зардушт» (дар ҳаммуаллифии Маҳмадкарими Карим, романи таърихӣ, 2006, 2008), «Ширин» (дар ҳаммуаллифии Маҳмадкарими Карим; қисса; тоҷикӣ, русӣ, инглисӣ, 2006), «Ориёно-2. Биҳишти гумшуда» (дар ҳаммуаллифии
Маҳмадкарими Карим; романи таърихӣ, 2008), дастурҳои таълимии «Асосҳои драма ва
маҳорати сенариянависӣ» (1998), «Жанрҳои журналистикаи телевизион» (2003), «Назарияи эҷод» (2004), «Тадқиқоти журналистӣ» (2004), «Асосҳои журналистикаи телевизион» (2008), «Асосҳои драматургия ва маҳорати сенариянависӣ» (2009) ва ғ. мебошад. Намоишномаҳояш «Гирдсанг», «Шабистон», «Дараи шикастҳо», «Очаи Бика ва Зи-
ка», «Тӯйи бедомод», «Иморикаш», «Ҳазрати Ғазаб», «Қисмати теппаи сурх», «Суруд дар
бораи бахт», «Зиндашаҳидон», «Талошҳои сурх», «Домодии маҷбурӣ», «Мардҳо намегирянд», «Психотерапия», «Вийд», «Тири бепайкон», «Хоҷасагпараст», «Сухан ва шамшер», «Зани шаҳрӣ», «Қурбонии 80-ум кист?», «Кори нотамом», «Баха», «Исмоили Сомонӣ», «Фоҷиаи аввалин», «Бозори нафс», «Адли Анӯшервон», «Ишқи парӣ», «Вулқони хомӯшшуда», «Марги сафед», «Варта», «Шифо», «Нолаи Зардушти Паёмбар», «Мунтасир»,
«Резистанс-Муқовимат», «Турки тоҷик», «Фоли аҷибу ғариб», «Бозори нафс», «Зистан-
ғалаба кардан», «Ғубори Аҷам», «Хоби чаппа», «Киштинишастагон», «Марди кор», «Бӯсаи аввал», «Талбак Лолаев», «Ҳотами Той», «Ишқи бозорӣ», «Ҷазирбод», «Бозори нафс», «Офариниши охирин», «Ҳидояти қудсӣ. Носири Хусрав», «Шағоли шергир», «Дом», «Ҷавонии Рӯдакӣ», «Сонсур», «Гули зира» ва ғ. дар бисёр озмунҳои драманависон ва ҷашнвораҳои театрӣ сазовори ҷоизаҳо гардидаанд. Соли 2003 «Ҳидояти қудсӣ. Носири
Хусрав» дар таҳияи Театри мусиқӣ-драмавии Хоруғ сазовори ҷоизаи якуми Фестивал- озмуни «Парасту» гардидааст. Муаллифи филмномаҳои «Носири Хусрав», «Саъдии Шерозӣ», «Ҳикмати Анӯшервон», «Ширин» (дар 15 серия) буда, асарҳои зиёди адибони Шарқу Ғарбро барои Телевизиони Тоҷикистон тоҷикӣ кардааст. Ҳамчунин, барои
театрҳои кишвар «Дон–Жуан»-и Ж.Б.Молйер, «Мӯъҷизаи оддӣ»-и М. Ладо, «Ба пеш, ясавул!», «Асрори марги Чингизхон»-и Ҷ. Қулмамбетов, «Харак»-и А. Гелман, «Умед»-и Ҷ. Қалибекова, «Туӣ ягонаи ман»-и Ж. Озбекова, «Қурбони вазифа»-и Э.Ионескуро ба тоҷикӣ гардондааст. Пйессаҳои «Офариниши охирин»-аш соли 2001 дар Сурия, «Сухан ва шамшер»-аш соли 2003 дар Исроил чоп шудаанд. «Офариниши охирин» соли 2006 дар Ҷумҳурии Қирғизистон, «Тавбашикан» соли 2007 дар Ҷумҳурии Қазоқистон, «Мазҳакаи иблис» соли 2008 дар Ҷумҳурии Қирғизистон саҳнагузорӣ шудаанд. Ҳамчунин, «Офариниши охирин» аз ҷониби Театри тамошобини ҷавони Қирғизистон дар Фестивали байналмилалии театрии «Азия-2006» дар шаҳри Чӯлпонато намоиш додаву сазовори Шоҳҷоиза гардидааст.
Силсилаи романҳои таърихии «Ориёно» (дар ду ҷилд – «Ҳасрати Зардушт» ва «Биҳишти гумшуда») дар Фестивали 4-уми байналмилалии санъати китоб (дар Маскав) сазовори дипломи дараҷаи дувум шудааст.
==Мукофот==
*Барандаи Шоҳҷоиза(2006);