Шарифҷон Ҳусейнзода: Тафовут байни таҳрирҳо

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Сатри 10:
'''Шарифҷон Ҳусейнзода''' — [[олим]],[[омӯзгор]],[[профессор]], мунаққид, узви [[Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон]] (1947)
==Зиндагинома==
'''Шарифҷон Ҳусейнзода''' [[10 апрел]]и соли [[1907]] дар [[шаҳр]]и [[Конибодом]] зода шудааст. Соли 1926 Омӯзишгоҳи омӯзгории [[Боку]], соли 1931 факултаи шарқшиносии Донишгоҳи давлатии [[Осиёи Миёна]]ро хатм карда, муддате дар ин даргоҳи дониш дарс гуфтааст. Соли 1935 [[аспирантура]]и Донишкадаи [[забон]] ва [[адабиёт]]и [[Тошканд]]ро хатм кардааст. Соли 1940 ба [[Душанбе]] омада, ба ҳайси устоди [[Донишгоҳи давлатии омӯзгории Тоҷикистон ба номи Садриддин Айнӣ|Донишкадаи давлатии омӯзгории Душанбе]], директори [[Пажӯҳишгоҳи забон, адабиёт, шарқшиносӣ ва мероси хаттии ба номи Абӯабдуллоҳи Рӯдакӣ|Пажӯҳишгоҳи забон ва адабиёти ба номи Абӯабдуллоҳи Рӯдакии Академияи илмҳои Тоҷикистон]], мудири шуъбаи ҳамин пажӯҳишгоҳ, мудири кафедраи адабиёти классикии тоҷики [[Донишгоҳи миллии Тоҷикистон|Донишгоҳи давлатии Тоҷикистон ба номи В.И.Ленин]] фаъолият бурдааст. Аз соли 1947 узви [[Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон]] аст. 20 декабри соли 1988 аз олам даргузашт.
==Эҷодиёт==
Аввалин мақолаҳои илмияш[[илм]]ияш аз солҳои 30- юм ба табъ расида, беҳтаринашон дар
маҷмӯаҳои дастҷамъии илмӣ, китобҳои[[китоб]]ҳои «Шеърҳои[[Шеър]]ҳои [[ватан]]дӯстонаи ватандӯстонаи[[Саъдии Шерозӣ|Саъдӣ]]» (1942), «Адабиётих[[Адабиёт]]и [[тоҷик]] дар асрҳои X-XV» (1950), «Сухансарои Панҷрӯд» (1958), «[[Ҷалол Икромӣ]]» (1959), «Баҳс ва андеша» (1964), «Гуфтор аз ганҷи сухан» (1985) ва ғ. гирд оварда шудаанд. Дар таҳия ва табъу нашри «Очеркҳои таърихи адабиёти советии тоҷик» (Маскав, 1956, 1957) иштирок доштааст. Дар офаридани китобҳои дарсӣ саҳми арзанда гузоштааст. Достони «Лайлӣ ва Маҷнун»-и [[Алишер Навоӣ|Навоӣ]] (Тошканд, 1941, 1958), «Мунтахаб»-и [[Камоли Хуҷандӣ]] (1960), «Девон»-и дуҷилдаи Камоли Хуҷандӣ (ҳамроҳи С. Асадуллоев, 1981-1982), осори [[Абӯалӣ Ибни Сино]], Форобӣ, [[Насириддини Тӯсӣ]] ва дигаронро барои чоп омода кардааст.
китобҳои дарсӣ саҳми арзанда гузоштааст. Достони «Лайлӣ ва Маҷнун»-и Навоӣ (Тошканд, 1941, 1958), «Мунтахаб»-и Камоли Хуҷандӣ (1960), «Девон»-и дуҷилдаи Камоли Хуҷандӣ (ҳамроҳи С. Асадуллоев, 1981-1982), осори Ибни Сино, Форобӣ, Насириддини Тӯсӣ ва дигаронро барои чоп омода кардааст.
==Мукофот==
*Ҷоизаи давлатии Тоҷикистон ба номи Абӯабдуллоҳи Рӯдакӣ (1982);