Алоуддин Баҳоуддинов: Тафовут байни таҳрирҳо

Content deleted Content added
AryanBot (баҳс | ҳисса)
х →‎Сафарҳои байналмиллалӣ: Бот кор карда истодааст, replaced: байналмилалӣ → байналмиллалӣ
х илова
Сатри 2:
|Номи тоҷикӣ= Алоуддин Баҳоваддинов
|Номи аслӣ= Алоуддин Маҳмудович Баҳоваддинов
|Акс=noimage.gif
|Зодрӯз= [[5 ноябр]] и соли [[1911]]
|Зодгоҳ= ш. [[Самарқанд]]
|Даргузашт= [[23 июлфеврал]]и соли [[1970]], ш. [[Душанбе]]
|Вазифа= [[олим]], (файласуф), академик
}}
 
'''Баҳоваддинов Алоуддин Маҳмудович Баҳоваддинов'''(Тав. [[5 ноябр]] и соли [[1911]] ш. [[Самарқанд]] – [[23 июл]]и соли [[1970олим]], ш. [[Душанбе]]), файласуф, академики [[Фарҳангистони улуми Тоҷикистон|АИ ҶШС Тоҷикистон]] ([[1953]]), доктори илмиилмҳои фалсафа ([[1951]]), [[профессор]] ([[1952]]), Ходими хизматнишододаи илми Тоҷикистон ([[1961]]), дорандаи Ҷоизаи давлатии ба номи Абӯалӣ ибни Сино ([[1967]]). Иштирокчии ҶБВ-ии с.1941-1945
== Зиндагинома ==
 
Соли 1931 Академияи омӯзгории ш. [[Самарқанд]]ро тамом карда, таҳсилро солҳои 1931–1934 дар аспирантураи академияи мазкур давом дод. Дар Донишкадаи омӯзгории ш. Самарқанд кори илмӣ мебурд. Солҳои 1928–1930 муаллими Академияи омӯзгории ш. Самарқанд, 1931–1934 дотсенти кафедраи психологияи академияи мазкур буд. Соли 1934 вазифаи муовини раиси Шӯрои Комисарони халқии ҶШС Тоҷикистонро ба ӯҳда дошт. Солҳои 1941–1945 дар Ҷанги Бузурги Ватанӣ иштирок намудааст. Солҳои 1946–1950 дар Шӯъбаи фалсафаи АИ ҶТ фаъолият карда, солҳои 1951–1959 мудири Шӯъбаи фалсафаи [[Фарҳангистони улуми Тоҷикистон|АИ ҶШС Тоҷикистон]] ва дар як вақт солҳои 1955–1962 вазифаи мудири кафедраи фалсафаи Донишгоҳи давлатии Тоҷикистон ба номи В.И. Ленинро (ҳоло – ДМТ) ба ӯҳда дошт. Солҳои 1962–1970 директори Институти ҳизбии назди КМ [[Ҳизби Коммунистии Тоҷикистон]] ва филиали Институти марксизм-ленинизми назди КМ ҲКИШ буд. Ҳамзамон соли 1957 дар мактаби олии ҳизбии назди КМ Ҳизби меҳнаткашони Вьетнам материализми диалектикӣ ва таърихиро дарс додааст.
==Ҳолнома==
Академияи педагогии [[Самарқанд]]ро хатм кардааст ([[1931]]), аспиранти ҳамин Академия ва дар баробари ин муаллими Институти педагогии Самарқанд (1931-1933), ёвари раиси Совети комиссарони халқи РСС Тоҷикистон (1933-1935), фаъолияти илмию педагоги (1935-1941) ва дипломатӣ (1941-1960), мудири шӯъбаи фалсафаи [[Фарҳангистони улуми Тоҷикистон|АИ ҶШС Тоҷикистон]] (1951-1959) ва ҳамзамон мудири кафедраи фалсафаи УДТ ба номи В.И.Ленин (ҳоло – ДМТ), директори Институти таърихи ҳизби назди КМ [[Ҳизби Коммунистии Тоҷикистон]] (1962-1970).
== Мероси илмӣ ==
Барои тадқ.тадқиқоти илмии “Ақидаҳои фалсафии Ибни Сино” ба унвони номзади илми фалсафа (1948) ва барои тадқ.рисолаи илмии “Аз таърихи афкори ҷамъиятӣ ва сиёсии халқи тоҷик дар нимаи дуюми асри 19XIX ва ибтидои асри 20”XX” ба унвони доктори илми фалсафа (1951) мушарраф шудааст. Асарҳои асосии ӯ ба таърихи фалсафа ва афкори ҷамъиятию сиёсии халқи тоҷик бахшида шудаанд. Муаллифи асари “Доир ба масъалаи муттаҳидии миллати тоҷик” (1957), “Очеркҳои таърихи фалсафаи тоҷик” (1961). Яке аз муаллифони “Очеркҳои таърихи [[Ҳизби Коммунисти Тоҷикистон]]”Тоҷикистон” (Душанбе, 1964, 1969) ва “Таърихи ташкилотҳои коммунистии Осиёи Миёна” (Тошкент, 1967). Тарҷ.Тарҷума ва нашри асари Ибни Сино “Донишнома” ба забони русӣ саҳми босазои ӯст. Дар илм ӯ доир ба таҳлили ақидаҳои фалсафа ва иҷтимоии мутафаккирон Ибни Рушд, Ибни Боҷа, Ибни Халдун, инчунин фалспфаифалсафаи ихвонуссафо асарҳои илмӣ таълиф намудааст. Тадқ. фалсафа ва афкори ҷамъиятӣ ва сиёсии халқи тоҷик дар асрҳои 19XIX-20XX, ақоиди фалсафи-иҷтимоиииҷтимоиӣ асосгузори маорифпарварӣ [[Аҳмади Дониш]], ҳамзамонон ва паӣравони ӯ – Шоҳин, Асирӣ, Сиддиқӣ, Айнӣ ва диг.
== Сафарҳои байналмиллалӣилмӣ ==
 
Иштирокчии Конгресси IV умумиҷаҳонии сотсиологҳо дар [[Италия]] ([[1957]]), сардори ҳайати вакилони файласуфони шӯравӣ дар конгресси сотсиологҳои [[Ҳиндустон]] ва [[Покистон]] ([[1963]]). Дар Мактаби олии ҳизбии назди КМ ҳизби меҳнаткашони Ветнам аз материализми диалектикӣ ва таърихӣ дарс гуфтааст.
== Сафарҳои байналмиллалӣ ==
Иштирокчии Конгресси IV умумиҷаҳонии сотсиологҳо дар [[Италия]] ([[1957]]), сардори ҳайати вакилони файласуфони шӯравӣ дар конгресси сотсиологҳои [[Ҳиндустон]] ва [[Покистон]] ([[1963]]). Дар Мактаби олии ҳизбии назди КМ ҳизби меҳнаткашони Ветнам аз материализми диалектикӣ ва таърихӣ дарс гуфтааст.
== Мукофоту ҷоизаҳо ==
• Бо ордени Ленин (1945),
 
• Байрақи Сурхи Меҳнат (1948),
• Бо ордени Ленин,
• “Нишони Фахрӣ” (1956),
 
• Байрақи Сурхи Меҳнат,
 
• “Нишони Фахрӣ”
 
• ва медалу ифтихорномахо мукофотонида шудааст.
Дорандаи ҷоизаи давлатии ҶШС Тоҷикистон ба номи Абуалӣ Ибни Сино (1967). Инчунин бо унвони фахрии «Ходими хизматнишондодаи илми ҶШС Тоҷикистон» (1961) қадрдонӣ шудааст.
 
Ба номи ӯ Пажуҳишгоҳи фалсафаи [[Фарҳангистони улуми Тоҷикистон|АИ Ҷумҳурии Тоҷикистон]] ва яке аз кӯчаҳои ш. [[Душанбе]] гузошта шудааст.
 
==Манобеъ==
* Аслҳо ва наслҳо. – Душанбе, 2013, - с.33-34
Line 39 ⟶ 30:
* [http://www.millat.tj/component/content/3562.html?task=view 100 шахсияти машҳури тоҷик, кистанд онҳо? - Миллат]
* [http://www.ruzgor.tj/sad-fardi-ma-ruf/10513-sad-fardi-ma-ruf.html Сад фарди маъруф - Рӯзгор]
* [http://www.tgpu.tj/index.php?option=com_content&view=article&id=212&Itemid=92&lang=tj Энсиклопедияи Донишгоҳи давлатии омӯзгории Тоҷикистон ба номи С. Айнӣ]
 
{{Тоҷикистон}}
 
[[Гурӯҳ:Шахсиятҳо аз рӯи алифбо|*]]
[[Гурӯҳ:Олимони ТоҷикистонОлимон аз рӯи алифбо]]
[[Гурӯҳ: Олимони Тоҷикистон]]
[[Гурӯҳ:Фалсафашиносони Тоҷикистон]]
[[Гурӯҳ:Ходимони давлатии Тоҷикистон]]
[[Гурӯҳ:Ҷоизаи давлатии ба номи Абӯалӣ ибни Сино]]
[[Гурӯҳ:Дорандагони унвонҳои фахрӣ аз Тоҷикистон]]
[[Гурӯҳ:Олимони Фарҳангистони улуми Тоҷикистон]]
[[Гурӯҳ:Дар Самарқанд таваллудшудагон]]