Одинамуҳаммад Маъдан: Тафовут байни таҳрирҳо

Content deleted Content added
Барчасбҳо: вироиш тавассути телефони ҳамроҳ вироиш тавассути мурургари телефони ҳамроҳ
х таҳрир
Сатри 6:
|Зодгоҳ=[[Понғоз]]
|Даргузашт=соли [[1838]]
|Вазифа=[[Публитсис]], [[Шоиршоир]]
}}
'''МаданиМаъдан ПонғозӣОдинамуҳаммад'''<ref> Таърихи(Маъдани адабиёти ҷаҳон: Дар нуҳ боб. Боби 6.Понғозӣ)М.: Наука, 1989. — С. 464, 466, 768.</ref> ''(1761, [[Шайдон]], [[Ашт]] — 1838, Ашт)'' — [[тоҷикӣ]] ва [[узбекӣ]] шоир, [[Публитсист]]. Бо [[Забони тоҷикӣ]] ва [[Забони узбекӣ]] навистаастэҷод кардааст.<ref> Таърихи адабиёти ҷаҳон: Дар нуҳ боб. Боби 6. — М.: Наука, 1989. — С. 464, 466, 768.</ref>
 
== ҲолномаЗиндагинома ==
Соли 1761 дар деҳаи [[Понғоз]], [[Ноҳияи Ашт]] ба дунё омадааст. Маъдан аз ҳисоби набудани шароити оилавӣ, барои дарёфти бурдаи ноне дар дасти бойҳои маҳаллӣ чупонӣ мекард. Бо мурури замон ба назди муаллими шинохтаи ҳамон давр Мулло Муҳаммад Амин Хоҷӣ меравад. Дар солҳои хондан ба [[шеър]] навиштан сар кард. Айёми донишҷӯӣ ба шеъргӯӣ оғоз кард. Аввал тахаллуси эҷодиаш ''Камина'' буд ва баъдтар тахаллуси ''Маъданро'' интихоб кардааст.
[[Камина]] буд ва баъдтар тахаллуси Маъданро интихоб кард.
 
Маъдан ҳарчанд ҳаёти вазнин дошт, бо вуҷуди ин сӯҳбаторою рӯҳбаланд буд. Дар ҷамъомадҳо бо сухандонию ҳазлу латифаҳояш табъи мардони ҳамсӯҳбаташро болида мекард. Дар яке аз чунин нишастҳо вақте аз вай дархост карданд, ки бо истифодаи калимаҳои[[калима]]ҳои аз ҳамдигар аз ҷиҳати маъно дури гул, шамшер, нон ва танбӯр шеъре бигӯяд, дарҳол рӯбоиирубоии зайлро эҷод кард:
:
: ''Гул бар сарам неҳу рангам бин,''
: ''Шамшер ба дастам деҳу ҷангам бин.''
: ''ХамчуҲамчу танбур ишками холи дорам,''
: ''Нон ба дастам деҳу оҳангам бин.''
:
 
:Ҳарчанд ӯ аз ҳудуди [[ноҳияи Ашт]] берун набаромада бошад ҳам, бо тахаллуси ''МаданМаъдани Понғозӣ'' дар ҳайятидоираи адибони пойтахт — [[Хуқанд]] маъруф буд.
 
== Мерос ==
Аз рӯи маълумотҳои Фазлии Намангонӣ Маъдан девоне тартиб дода буд, вале девони зикршударо ҳамчун гумшуда меҳисобиданд. Муддати дароз танҳо қисме аз шеърҳояш дастрас буд, ки дар антологияи Фазли Намангонӣ ҷойгир будшудаанд ва бархе аз маҷмуи шеърҳое,шеърҳои киӯ, дар шаҳри [[Тошкент]] маҳфузанд. Соли 1962 тайи таҳқиқоти филологӣ дар зодгоҳаш деҳаи [[Понғоз]] якчанд девони шоир ёфт шуд, ки мазмунан аз ҳамдигар фарқ мекард. Танҳо қисме аз шеърҳои дар ин девонҳо буда ба нашр расида буданд.
Маъдан чун дигар шоирони замони худ бо ду забон тоҷикӣ ва узбекӣ менавишт. Дар шеъоҳоишеърҳои тоҷикии шоир таассуритаъсири асарҳои Ҷомӣ, Ҳилолӣ ва Бедил ба назар мерасидмерасад. Ҳамин таврҲамчунин дар шеърҳои узбекӣ низ таъсири асарҳои [[Алишер Навоӣ|Навоӣ]] ва [[Фузулӣ]] дида мешуд. Маъдан якчанд мухаммас ба ғазалҳои Навоӣ навистаастнавиштааст, ғазали маъруфи ӯ «Менга номеҳрибон ёр…» аз ин гуфтаҳо шаҳодат медиҳанд. Шеърҳои Маъдан дарба сатҳимероси баландназми навишташудаастадабиёти тоҷику ӯзбек дохил мешавад.
 
== Адабиёт ==
Line 33 ⟶ 32:
==Манбаъ==
 
 
[[Гурӯҳ:Шоирҳои хонигарии Қуқанд]]
[[Гурӯҳ:ШоирҳоиШоирони тоҷик]]
[[Гурӯҳ:ШоирҳоиШоирони узбек]]
[[Гурӯҳ:ШоирҳоиАдибони хонигарии Қуқанд]]