Азон: Тафовут байни таҳрирҳо

Шунавандаи азон бояд хомӯшона ба он гӯш диҳад ва пас аз шунидани ҳар ҷумлае айни ҳамонро оҳиста такрор намояд, ки ин ҳамон ҷавоби азон аст. Масалан, ҳангоме ки муаззин '''Аллоҳу акбар''' гуфт ва дар он лаҳзаҳои гузарое, ки барои гуфтани ҷумлаи баъдӣ омода мегардад, шунаванда ҳамон калимаи '''«''«Аллоҳу Акбар»'''''»-ро такрор намояд. Вақте муаззин ба '''''Ҳайя ъалас-салоҳ''''' ва '''''Ҳайя ъалал фалоҳ''''' бирасад, шунаванда дар поён айни он калимотро такрор накарда, балки «'''''«Ло ҳавла ва ло қуввата илло биллоҳил ъалиййил ъазим'''»'''''''' ''(Қудрати боз истодан аз гуноҳон ва низ тавоноӣ бар анҷоми тоъатҳо танҳо бо мадади Худованди баландмартаба ва бузургвор муяссар мегардад)''', бигӯяд<ref>Абдушарифи Боқизода. Фиқҳи исломӣ бар асоси мазҳаби Ҳанафӣ. Душанбе, 2008. саҳ 182.</ref>.

'''''Бор Худоё! Парвардигори ин даъват ва нидои расо ва намози барпогашта! Барои Муҳаммад (с) васила ва бузургворӣ ато фармо ва ҷанобашро дар он ҷойгоҳ ва мақоми ситудае, ки барояш ваъда додаӣ, мабъус бигардон. Ростӣ, ки Ту ваъдагоҳи хешро хилоф насозӣ.'''''