|
'''Озодии афкор ва сухан''' - яке аз ҳуқуқҳои[[ҳуқуқ]]ҳои сиёсии шаҳрвандони [[Ҷумҳурии Тоҷикистон]] буда, дар Конститутсияи[[Конститутсия]]и ҶТ (моддаи 30) ва дигар қонунҳои[[қонун]]ҳои ҷорӣ муқаррар шуда, аз тарафи [[давлат]] кафолат дода шудааст. Озодии афкор ин озодии конститутсионйконститутсионӣ ба шумор рафта, хусусияти хоси худро дорад. Барои амалйамалӣ гащтанигаштани озодии афкор якчанд омилҳои асосйасосӣ зарур мебошад: якум, да«дар ҷамъият муҳити мусоид барои шахс ба вуҷуд овардан зарур аст, ки ӯ озодона бетаҳдид ва аз ҳар гуна ақидаҳо озод фикр ронда тавонад. Ҳатто ҳаракати ҳар як шахси ҷудогона ягон хавфу хатари сиёсйсиёсӣ, ё ин ки ягон шубҳаеро наоварда, ҳамчун тарзи ҳаёти[[ҳаёт]]и одамон гардад. ДуввумДувум, озодии афкор ин ифодаи амалйамалӣ буда, ба воситаи озодии сухан иҷро мегардад. Аммо сухан танҳо яке аз воситаҳои баёни ақидаҳои инсон мебошад. Шахс метавонад бо дигар воситаҳо афкори худро ифода кунад (масалан, ба воситаи мактуб, ба воситаи нақш офаридан ва ғайраҳо). Сеюм, озодии афкор ба тариқи истисно яке аз воситаи таъсиррасонии психотропии шуури [[одам]] ҳам шуда метавонад. Озодии сухан воситаи озодона дар пеши мардум ақидаҳои худро баён намудан ба таври расмйрасмӣ ва ё муқаррарӣ ба шумор меравад. Озодии сухан одатан дар воситаҳои ташвиқоту таргиботтарғибот истифода шуда, шахс метавонад, ки онро ба мақсади муайян ва расман баён намояд, аз ҷумла ақидаҳои сиёсӣ, динӣ ва ғайраро. Дар [[Конститутсия]]и [[Ҷумҳурии Тоҷикистон]] (моддаи 8) баъзан маҳдудияти озодии сухан муқаррар карда шудааст. Масалан, дар Конститутсия гуфта шудааст, ки «таъсис ва фаъолияти иттиҳодияҳои ҷамъиятие, ки нажодпарастӣ, хусумат, бадбинии иҷтимоӣ ва мазҳабиро тарғиб мекунанд ва ё барои бо зӯрӣ сарнагун карда, ташкилотҳои тиҷоратӣ, ба истиснои корхонаҳои воҳид ва намудҳои дигари ташкилотҳои дар [[қонун]] зикрёфта метавонанд бо ҳама гуна фаъолияте машғул шаванд, ки қонун манъ накардааст. Меъёрҳое, ки озодии фаъолияти соҳибкориро кафолат медиҳанд, дар ҳамаи қонунҳо оид ба фаъолияти соҳибкории инфиродӣ ва шаклҳои ташкилию ҳуқуқии шахсони ҳуқуқӣ дарҷ шудаанд. <ref> Фарҳанги истилоҳоти ҳуқуқ / Зери таҳрири Маҳмудов М.А. - Душанбе: ЭР-граф, 2009. - с. 365-366 </ref>
ақидаҳои сиёсй, динй ва гайраро. Дар Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон (моддаи 8) баъзан маҳдудияти озодии сухан муқаррар карда шудааст. Масалан, дар Конститутсия гуфта шудааст, ки «таъсис ва фаъолияти иттиҳодияҳои ҷамъиятие, ки нажодпарастй, хусумат, бадбинии иҷтимой ва мазҳабиро таргиб мекунанд ва ё барои бо зӯрӣ сарнагун карКГ ташкилотҳои тиҷоратй, ба истис-
нои корхонаҳои воҳид ва намудҳои дигари ташкилотҳои дар қонун зикрёфта метавонанд бо ҳама гуна фаъолияте машғул шаванд, ки қонун манъ накардааст. Меъёрҳое, ки озодии фаъолияти соҳибкориро кафолат медиҳанд, дар ҳамаи қонунҳо оид ба фаъолияти соҳибкории инфиродӣ ва шаклҳои ташкилию ҳуқуқии шахсони ҳуқуқй дарҷ шудаанд. <ref> Фарҳанги истилоҳоти ҳуқуқ / Зери таҳрири Маҳмудов М.А. - Душанбе: ЭР-граф, 2009. - с. 365-366 </ref>
==Нигаред==
[[Ҳуқуқу озодиҳои конститутсионии инсон ва шаҳрванд]]
|
