Боқии Рӯдӣ: Тафовут байни таҳрирҳо

 

Дар хонадони фарҳангӣ ба камол расида, асосҳои ибтидоии шеъру мусиқиро аз падараш омӯхта, барои такмили донишу ҳунар сафари Самарқанду Марв, Ҳирот намуд. Аз овони ҷавонӣ ба фарогирии навохтани [[соз]]ҳои [[мусиқӣ]], хосатан [[руд]], [[қонун]], [[барбат]] ([[уд]]), [[танбӯр]] ва зарбгирӣ ([[даф]]у [[доира]]) машғул шуда, дере нагузашта ба яке аз иҷрогарони сози руд машҳур шуд. Дар жанрҳои шеърию мусиқии «савт», «пешрав», «кор», «қавл», «рехта», «куллиёт», «Кор ба усул» ва ғ. барои созу овоз таснифоти рангин офарид. Асарҳои «Савти Чаманоро» (ба усули «Фохта зарб», ба мақоми «Наво», ғаз. Кавкабии Бухороӣ), «Амали Хиром» (дар усули «Уфар» ва «Барафшон» ба мақоми «Кучак», ғаз. Ҷомӣ), «Нақши сарви сиҳӣ» (дар усули «Шодиёна», ба мақоми «Исфаҳон», ғаз. Саъдӣ), «Пешрави Панҷгоҳ» (дар усули «Туркзарб», ба мақоми «Ушшоқ», ғаз. Биноӣ), «Савти Чоргоҳ», «Таронаи Панҷгоҳ» (дар усулҳои «Фаръ», «Самоъӣ», ғаз. Котибӣ, Биноӣ) дар ҳаёти мадании Ҳирот, Бухоро ва Самарқанд шӯҳрати зиёд доштаанд. Ӯ бо Ғулом Шодӣ (писари Устод Шодии Ҳиравӣ) ҳамкории хуби эҷодӣ дошта, «Савти Ҳиротӣ», «Куллиёти Рудӣ» ва ғ. самараи ин ҳамкориҳост. Ӯ табъи хуби шоирӣ дошта, бо тахал. Рудӣ ғазалу рубоиро некӯ мегуфтааст.

* Бобур, Бобурнома, Тош., 1993;

* Раҷабов А. Афкори мусиқии тоҷик дар ас.12-15, Душ., 1989;

 

==Нигаред==

*[[Шашмақом]]

== Манбаъ ==

 

[[Гурӯҳ:Шашмақом]]