Доро Наҷот: Тафовут байни таҳрирҳо

}}

'''Доро Наҷот''' — [[шоир]], [[тарҷумон]], узви [[Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон]] (1987), Барандаи Ҷоизаи давлатии ба номи Абӯабдуллоҳи Рӯдакӣ (2012)

[[Муаллиф]]и маҷмӯаҳои [[шеър]]ии «Соҳиби [[кӯҳ]]сор» (1979), «Шабнам» (1983), «Дарав» (1986), «Хирмани Маҳтоб» (1989), «Тулӯъе дар ғуруб» (1998), «Меоям аз шигифт» (2013) ва ғ. мебошад. [[Муаллиф]]и рисолаи «Шайх Абулқосими Гургонӣ»-ст, ки дар авроқи он масоили марбут ба [[таърих]]и тасаввуф мавриди баҳсу баррасӣ қарор гирифтаанд. Фарҳанги «Доро»-и ӯ (2012) луғатномаи тафсирии навини беназирест, ки шарҳи беш аз панҷ ҳазор вожа, истилоҳ, таркиб ва ибораҳои рехтаи форсии тоҷикиро дар бар гирифта, суннати деринасоли фарҳангофаринии миллиро тадовим бахшида, дар тарвиҷу таҳкими минбаъдаи забони муштараки форсизабонони ҷаҳон ҳиссаи даркорӣ хоҳад гузошт. Доро Наҷот ба сифати яке аз муваффақтарин гӯяндагони «шеъри сафед» дар [[Тоҷикистон]] эътироф гардида, соли 2012 барои китоби ашъори «Меоям аз шигифт» сазовори Ҷоизаи давлатии ба номи Абӯабдуллоҳи Рӯдакӣ гардидааст.[[Ашъор]]и алоҳидаи ӯ ба забонҳои хориҷӣ тарҷума ва дар бархе нашрияҳои Ҷумҳурии Исломии Эрон ба табъ расидаанд. Як идда аз ашъори А.Блок, Ф.Тютчев, А.Ахматова, В.Соколов, М.Дудин, шоири украин Д.Павличко ва [[шоир]]и ӯзбек Омон Матчонро ба [[тоҷикӣ]] гардондааст.

==Мукофот==

== Манбаъ ==

[[Гурӯҳ:Шахсиятҳо аз рӯи алифбо|*]]

[[Гурӯҳ:Адибони Тоҷикистон]]

[[Гурӯҳ:Шоирони тоҷик]]

[[Гурӯҳ:Тарҷумонҳои адабиёти бадеӣ]]