Ғанӣ Абдулло: Тафовут байни таҳрирҳо

|Номи аслӣ = Ғанӣ Абдулло

|Акс = Gani_abdullo.jpg

Соли [[1932]] факултаи филологияи адабиётиДонишкадаи Донишгоҳидавлатии омӯзгории Самарқандро хатм кард вакарда, ба [[Душанбе]] омадомадааст. Корманди илмии Пажӯҳишгоҳи омӯзгории Комиссариати маориф, котиби Иттифоқи нависаандагониИН Тоҷикистон, роҳбари бадеии [[Театри давлатии академии драмавии ба номи А. Лоҳутӣ]] будбудааст. Ширкатвари Анҷумани якуми нависандагони шӯравӣ (1934),

ФаъолиятиОғози эҷодиашфаъолияти эҷодияш ба ибтидои с.солҳои сиюми асри 30гузашта оғозрост шудаастмеояд. Маҷмӯаҳои ашъораш “Ситораҳои сохтмон” (Д., 1932) ва “Бо номи Веддинг» (1933) дар Тошканд ба табъ расидааст. Соли Шеъру1935 достонҳоидар тоҷикииДушанбе ӯмаҷмӯаи даршеърҳои маҷмӯаитоҷикияш “Садо”«Садо» гирдва овардадостони шудаанд«Ду соҳил»-аш ба табъ расидаанд. Ҳамзамон, чанд мақолаи илмияш интишор ёфтаанд, ки «Ҷалол Икромӣ ва эҷодиёти ӯ» (19351933) аз он шумул аст. Дар ин муддат чанд мақолаи илмиаш ба табъ расидаанд. Яке аз онҳо “Ҷалол Икромӣ ва эҷодиёти ӯ” (1933). Аз ин баъд ба навиштани асарҳои саҳнавӣ миён бастааст. Муаллифи драмаҳои “Вахш” (1933); варианти дуюмаш “Водии бахт” (1934), “Рустам ва Сӯҳроб” (бо ҳамқаламии А.Пирмуҳаммадзода, 1935), “Шӯриши Восеъ” (1936), “Пеш аз субҳ” (1949), “Шарафи инсон” (1956), “Суруди кӯҳсор”, “Тӯфон” (бо ҳамқаламии Шамсӣ Қиёмов, 1957), “Ҳуррият” (1964), “Мо аз Боми Ҷаҳон” (1965), “Ҷомӣ ва Навоӣ” (1969), “Сарбозони инқилоб” (1971), “Фарёди ишқ” (1975), “Ситораҳои умед” (1975, дар бораи Шириншо Шотемуров), “Шамъи маърифат” (1978, дар бораи С.Айнӣ), “Мурғи саҳар” (1980, дар бораи А.Лоҳутӣ) , “Рухшона” (1982). Соли 1972 барои драмаҳои “Ҳуррият” ва “Сарбозони инқилоб” сазовори Ҷоизаи давлатии Тоҷикистон ба номи А. Рӯдакӣ гардидааст. Беҳтарин асарҳояш дар маҷмӯаи “Ҳуррият” (1972) гирд оварда шудаанд. Бисёр асарҳои нависандагони рус ва ҷаҳон, аз ҷумла, пиесаи “Духтари бебисот”-и А.Островский, “Ҷавоне аз шаҳри мо”-и К.Симонов, “Платон Кречет”-и А.Корнейчук, “Арӯси оташ”-и Ҷ.Ҷабборлӣ, “Қурбонӣ”-и Р.Такҳур, “Доми фиреб”-и Т.Драйзер ва диг. ба тоҷики гардонидааст. БаъзеБисёр асарҳояш ба забзабонҳои русию ӯзбекӣ ва дигар забонҳо тарҷума ва саҳнагузорӣ шудаанд. русӣАсарҳои ҷудогонаи Р.Такур, ӯзбМ.Горкий, Т.Драйзер, А.Островский, К.Симонов, А.Корнейчук ва дигдигаронро ба тоҷикӣ гардондааст.<ref> Адибони халқҳоиТоҷикистон собиқ(маълумотномаи СССРмухтасари тарҷумашарҳиҳолӣ)./Таҳия ва нашртанзими шудаандАсрори Сомонӣ ва Маҷид Салим. – Душанбе, «Адиб», 2014, – с. 18-19 ISBN 978-99947-2-379-9 </ref><ref>Аслҳо ва наслҳо. – Душанбе, 2013, - с.13-14</ref>

* Бо ордени “Дӯстии халқҳо”,

* “Нишони Фахрӣ”,

==Манобеъ==