Муҳаммади Шофеъӣ: Тафовут байни таҳрирҳо

'''Абӯабдуллоҳ Муҳаммад ибни Идриси Шофеъӣ''' ({{lang-ar|محمد بن إدريس الشافعي}}; 767, Ғазза, [[Фаластин]] — 20 январи 820, Фустот, ҳозира [[Миср]]) — яке аз чаҳор имоми [[Аҳли суннат ва ҷамоат|аҳли суннат]], пешвои [[Мазҳаб|мазҳаби]] шофеӣ[[шофеъӣ]] ва асосгузори илми усули фиқҳ.

Номи пурра: Шофеъӣ Абӯабдуллоҳ Муҳаммад ибни Идрис ибни Аббос ибни Усмон ибни Шофеъи Қурайшӣ Абӯабдуллоҳ. Муҳаммад Шофеъӣ (рҳ) ба ҷадди сеюмаш Шофеъ, ки ба дидори [[расули Худо (с)]] мушарраф гардида, нисбат ёфтааст. Вай дар замони хилофати Абӯҷаъфари Мансур – дувумин халифаи аббосӣ, ҳамон соле, ки [[Абуҳанифа Нуъмон ибни Собит|имом Абӯҳанифа (рҳ)]] вафот карда, ба дунё омада ва дар замони хилофати Маъмуни Аббосӣ вафот кардааст.

Муҳаммад Шофеӣ дар Ғазза таваллуд шуда, ӯро хонаводааш дар ду солагӣ ба [[Макка]] бурданд ва он ҷо дар 9-солагӣ [[Қуръон]] ва дар 10-солагӣ «Муватта»-и имом Моликро ҳифз кард. Пас аз он соли 170 ҳиҷрӣ дар синни 20-солагӣ ба [[Мадина]] омад ва назди [[имом Молик]]|имом Молик (рҳ)]] муддате ба таҳсил пардохт, сипас ба пойтахти хилофат шаҳри [[Бағдод]] рафт ва дар он ҷо миёни вай ва имом Муҳаммади Шайбонӣ пайвандҳои дӯстӣ ва муровадаи илмӣ барқарор шуд.

Шофеъӣ (рҳ) мазҳаби қадими худро дар давраи буду бошаш дар Ироқ поярезӣ кард ва китобе, ки дар ин давра таълиф намуд, бо номи «ал-Ҳуҷҷат» маъруф аст. Пас аз он ба шавқи дидори имом Молик (рҳ) ба Мадина рафт, вале пеш аз вусули ӯ ба он ҷо имом Молик (рҳ) даргузашта буд, вай аз он ҷо ба [[Миср]] шуд ва бақияи умрро дар он ҷо ба сар бурд ва мазҳаби ҷадидашро дар он ҷо таъсис дод.

== Осор ==
Аз вай осори зи¬ёдезиёде дар риштаи ҳадис ва фиқҳ бар ҷой монда, ки китобҳои «ал-Муснад» дар ҳадис, «ал-Ҳуҷҷат» ва «ал-Умм» дар фиқҳ, «Адабу-л-қозӣ», «Усулу-л-фиқҳ», «Аҳкому-л-Қуръон», «Ихтилофу-л-ҳадис» ва «ар-Рисола» машҳуртарини онҳо бошанд.