Муҳаммад ибни Ҷарири Табарӣ: Тафовут байни таҳрирҳо

'''Муҳаммад ибни Ҷарири ал-Табарӣ''' (Муҳаммад ибни Ҷарир ибни Язид ибни Касири Табарӣ) ({{lang-ar|محمد بن جرير الطبري}};; - 839, [[Табаристон]] — 923, [[Бағдод]])  — яке аз аввалин шахсиятҳои машҳури форс ва таърихшиносӣ форсу машриқзамин буд. Дар ҷаҳон ӯро ҳамчунин бо номи Табарӣ мешиносанд.

Муҳаммад ибнибни ҶарирҶарири ал-Табарӣ соли [[838]] дар шаҳри [[Бағдод]], ки он замон пойтахти [[Халифати Араб]] буд, таваллуд шудааст. Ӯ соли [[923]] аз дунё чашм пушидааст.

Саҳми Муҳаммад ибнибни ҶарирҶарири ал-Табарӣ дар тафсири [[Қуръон]] ва қонунҳои ислом, яъне Шариъат бузӯрг аст ва ӯро то ҳол уламои исломии (классик) мешуморанд. Тамоми китобҳояш бо забони арабӣ нависта шудааст. Китобҳои машҳури Табарӣ - '''[[Таърихи Табарӣ]]''' ва '''''[[Таърихи пайғамбарон ва шоҳон]]''''' бо забони арабӣ ''' «Таърих ал-расул вал-мулук» ''' ном дорад, маъмул аст. Табарӣ ин китобро [[соли 914]] ба итмом расондааст. Китоб аз ҳама пурратарин дастнависи асримиёнагӣ ба ҳисоб меравад ва зиёда аз 30000 варақро дарбар мегирад.