Одинамуҳаммад Маъдан: Тафовут байни таҳрирҳо

Content deleted Content added
х таҳрир
х clean up, replaced: {{Зиндагинома → {{Шахсият, |Номи тоҷикӣ → | ном , |Номи аслӣ → | номи аслӣ , |Акс → | тасвир , |Зодрӯз → | санаи using AWB
Сатри 1:
{{Шахсият
{{Зиндагинома
|Номи тоҷикӣном =Маъдан Одинамуҳаммад
|Номи номи аслӣ =Одина Муҳаммад Аваз
| тасвир =
|Акс=
|Зодрӯз санаи таваллуд =соли [[1761]]
|Зодгоҳ зодгоҳ =[[Понғоз]]
|Даргузашт санаи марг =соли [[1838]]
|Вазифа навъи фаъолият = [[шоир]]
}}
'''Маъдан Одинамуҳаммад''' (Маъдани Понғозӣ) — (1761, [[Шайдон]], [[Ашт]] — 1838, Ашт)'' шоир. Бо [[Забони тоҷикӣ]] ва [[Забони узбекӣ]] эҷод кардааст.<ref> Таърихи адабиёти ҷаҳон: Дар нуҳ боб. Боби 6. — М.: Наука, 1989. — С. 464, 466, 768.</ref>
 
== Зиндагинома ==
Соли 1761 дар деҳаи [[Понғоз]], [[Ноҳияи Ашт]] ба дунё омадааст. Маъдан аз ҳисоби набудани шароити оилавӣ, барои дарёфти бурдаи ноне дар дасти бойҳои маҳаллӣ чупонӣ мекард. Бо мурури замон ба назди муаллими шинохтаи ҳамон давр Мулло Муҳаммад Амин Хоҷӣ меравад. Дар солҳои хондан ба [[шеър]] навиштан сар кард. Айёми донишҷӯӣ ба шеъргӯӣ оғоз кард. Аввал тахаллуси эҷодиаш ''Камина'' буд ва баъдтар тахаллуси ''Маъданро'' интихоб кардааст.
 
Маъдан ҳарчанд ҳаёти вазнин дошт, бо вуҷуди ин сӯҳбаторою рӯҳбаланд буд. Дар ҷамъомадҳо бо сухандонию ҳазлу латифаҳояш табъи мардони ҳамсӯҳбаташро болида мекард. Дар яке аз чунин нишастҳо вақте аз вай дархост карданд, ки бо истифодаи [[калима]]ҳои аз ҳамдигар аз ҷиҳати маъно дури гул, шамшер, нон ва танбӯр шеъре бигӯяд, дарҳол рубоии зайлро эҷод кард:
Сатри 25:
== Мерос ==
Аз рӯи маълумотҳои Фазлии Намангонӣ Маъдан девоне тартиб дода буд, вале девони зикршударо ҳамчун гумшуда меҳисобиданд. Муддати дароз танҳо қисме аз шеърҳояш дастрас буд, ки дар антологияи Фазли Намангонӣ ҷойгир шудаанд ва бархе аз маҷмуи шеърҳои ӯ, дар шаҳри [[Тошкент]] маҳфузанд. Соли 1962 тайи таҳқиқоти филологӣ дар зодгоҳаш деҳаи [[Понғоз]] якчанд девони шоир ёфт шуд, ки мазмунан аз ҳамдигар фарқ мекард. Танҳо қисме аз шеърҳои дар ин девонҳо буда ба нашр расида буданд.
Маъдан чун дигар шоирони замони худ бо ду забон тоҷикӣ ва узбекӣ менавишт. Дар шеърҳои тоҷикии шоир таъсири асарҳои Ҷомӣ, Ҳилолӣ ва Бедил ба назар мерасад. Ҳамчунин дар шеърҳои узбекӣ низ таъсири асарҳои [[Алишер Навоӣ|Навоӣ]] ва [[Фузулӣ]] дида мешуд. Маъдан якчанд мухаммас ба ғазалҳои Навоӣ навиштааст, ғазали маъруфи ӯ «Менга номеҳрибон ёр…» аз ин гуфтаҳо шаҳодат медиҳанд. Шеърҳои Маъдан ба мероси назми адабиёти тоҷику ӯзбек дохил мешавад.
 
== Адабиёт ==
Сатри 31:
* Маъдан//Асрлар садоси. — Ташкент: Адабиёт ва санъат нашриёти, 1982. — С. 82.
==Манбаъ==
 
 
[[Гурӯҳ:Шоирони тоҷик]]