|
== Зиндагинома ==
Хатмкардаи Институти давлатии педагогии Ленинобод (1967). Солҳои 1967 – 74 муаллим, муаллими калон, 1974 – 92 дотсент, муовини декан, декани факултети таърихи ҳамин донишкада, 1992 – 95 ноиби ректор ва аз соли 1995 то охири умр ректори Донишгоҳи давлатии Хуҷанд ба номи Б. Ғафуров буд. Абдуллоев доир ба масъалаҳои рушди илм, маорифу фарҳанг дар Тоҷикистон ва умуман Осиёи Марказӣ зиёда аз 350 таълифоти илмӣ, илмӣ – оммавӣ ва публитсистӣ ба табъ расондааст. Перомуни ҳаёту фаъолияти фарзандони номвари миллат Исмоили Сомонӣ, Бобоҷон Ғафуров ва дигар китобу рисолаҳои ҷолиб навиштааст.
Сайдулло Абдуллоев [[18 феврал]]и соли [[1945]] дар ш. [[Хуҷанд]] ба дунё омадааст. Дастпарвари [[Донишгоҳи давлатии Хуҷанд|ДДОЛ ба номи С. М. Киров]] (1967), муаллим (1967—1972), сармуаллим (1972—1974), дотсенти кафедраи таърихи ИҶШС, муовини декани факултети таъриху филология(1974—1987), декани факултети таърих (1987—1992), ноибректори [[Донишгоҳи давлатии Хуҷанд]] (1992—1995), ректори [[Донишгоҳи давлатии Хуҷанд]] ба номи академик Б. Fафуров (1995—2001).<ref>[http://elbibhgu.narod.ru/TavcifnomaiOmuzgoron/TavsifnomaiOmuzgoron.html Омӯзгорони ДДХ]</ref>
Дар давраи сарварии С. Абдуллоев пояи моддӣ-техникӣ, таълимӣ ва илмии донишгоҳ хеле мустаҳкам гардида, факултетҳо ва кафедраҳои нав таъсис ёфтанд. Донишгоҳ барои тайёр намудани мутахассисони баландихтисос дар соҳаҳои гуногуни иқтисодиёт, ҳуқуқшиносӣ, хадамоти гумрук, рӯзноманигорӣ, шарқшиносӣ ва ғайра шурӯъ намуда, корҳои илмӣ-тадқиқотӣ хеле вусъат ёфт, Маркази пажӯҳиши тамаддуни Сомониён, кафедраи илмӣ-тадқиқоти ЮНЕСКО (сипас ба Маркази тадқиқоти гуманитарии ЮНЕСКО табдил ёфт) таъсис ёфтанд.
Донишгоҳ бо муассисаҳои илмӣ ва донишгоҳҳои олии ИМА, Олмон, Миср, Покистон, Эрон, бо машҳуртарин созмонҳои байналхалқӣ (Бунёди Сорос, Оғохон, Евразия), бо барномаҳои озмунии «Фулбрайт» (ИМА) ва ТАСИС (Аврупо) равобити мустаҳками илмӣ барқарор намуд. Таҳти сарварии С. Абдуллоев ДДХ ба номи академик Б. Fафуров ба бузургтарин маркази тайёр кардани кадрҳои омӯзгорӣ, мутахассисон барои тамоми соҳаҳои иқтисодиёт, илм ва фарҳанги Тоҷикистон табдил ёфт. С. Абдуллоев дар кори тарбия ва тайёр кардани мутахассисони илмӣ, илмӣ — омӯзгории соҳибунвон саҳми шоиста гузоштааст. Бори аввал дар донишгоҳ шӯроҳои ҳимояи рисолаҳои номзадӣ аз рӯи ихтисосҳои «Таърихи Ватан», «Забон ва адабиёти тоҷик» таъсис ёфтанд.
С. Абдуллоев раиси Шӯрои ҳимояи рисолаҳои номзадӣ аз рӯи ихтисоси Таърихи Ватан (илмҳои таърих) буд. Муаллифи беш аз 500 рисолаҳои илмӣ, илмӣ-оммавӣ оид ба масалаҳои таърихи асримиёнагии халқи тоҷик, фарҳангу маориф, мактаби олӣ ва ғайра мебошад.
С. Абдуллоев иштирокчии як қатор конфронсҳо, симпозиумҳо ва мулоқотҳои байналхалқии илмӣ (Лондон, 1996, Эр-Риёд, 1997, Маскав, 1998, Санкт-Петербург, 1999, Теҳрон, Табрез, 1999) ва ғайра мебошад. Ӯ вакили Маҷлиси вакилони халқи вилояти Суғд (соли 2000), узви Маҷлиси миллии Маҷлиси Олии ҶТ(2000) буд.
Соли 2015 бахшида ба 70 — солагии С. Абдуллоев дар [[Донишгоҳи давлатии Хуҷанд]] маҷмӯаи мақолаҳо — Соҳибхирад. Маҷмӯаи мақолаҳо. — Хуҷанд: Меъроҷ, 2015, — 456 с. аз нашр баромад.
== Мукофот ==
|
