Тоҳириён: Тафовут байни таҳрирҳо
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Сатри 1:
{{otheruses}}
{{Давлати таърихӣ
|ном = ''Давлати Тоҳириён''
|
|вазъ = аморат дар ҳайати Хилофати Аббосиён
|
|тавсифи_дирафш =
|
|тавсифи_нишон =
|
|тавсиф = Қаламрави Давлати Тоҳириён
|p1 =
|flag_p1 = Abbasid_Caliphate_most_extant.png
|p2 =
|flag_p2 =
|
|
|s1 =
|flag_s1 = Saffarid_dynasty_861-1003.png
|s2 =
Сатри 24:
|s4 =
|flag_s4 =
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|религия = [[
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|пас = Саффориён|Амарати Саффориён
|п2 =
|п3 =
Сатри 62:
Агарчанде Тоҳир майли тамоман ошкори мустақилшавӣ дошт, халифа Маъмун ба ҳокими Хуросон писари ӯ Талҳаро (822 - 828) тасдиқ намуд. Писари дигари Тоҳир – [[Абдуллоҳи Тоҳир|Абдуллоҳ]] ([[830]] – [[844]]) дар ҳеҷ сурат худро мутеи хилофат надониста, Хуросонро бо ихтиёри худ идора мекард. Дар замони ӯ қароргоҳи Тоҳириён шаҳри [[Нишопур]] гардид. Халифа Мӯътасим (833- 842) Абдуллоҳро хеле бад медид, вале барои саркӯби ва мутеъ кардани ӯ ҳеҷ як чора ва имконияте надошт. Кӯшиши ба воситаи заҳр ҳалок сохтани [[Абдуллоҳи Тоҳир|Абдуллоҳ]] ҳам барор нагирифт.
Тоҳириҳо барои ташкил кардани ҳукумати мутамарказӣ қавӣ ва ба тартиб андохтани умури зироат тадбирҳои қатъӣ пешбинӣ намудаанд. Онҳо тариқи беҳтар истифода бурдани обро ҷорӣ карда, наҳр ва каналҳои нав сохтанд. Мувофиқи супориши [[Абдуллоҳи Тоҳир|Абдуллоҳ]] машҳуртарин қонундонҳои мамлакат қоида ва мизони баҳрабарии обро дар корҳои зироат таҳти мутоилиа қарор дода, китобе дар ин бора таълиф намуданд, ки муддати дусад сол дао ҳалли мубоҳиса ва моҷарои соҳаи об ва обёри ҳамчун дастурамал хидмат кард.
[[Нома]]и Тоҳир ибни Ҳусайн ба писараш [[Абдуллоҳи Тоҳир|Абдуллоҳ]] маҳфуз модааст. Дар он ба тариқи панду насиҳат масъалаҳои давлатдорӣ, муносбат бо фуқаро, усулҳои андозгирӣ ва амсои ин баён ёфтааст. Тоҳир ба писараш маслиҳат медиҳад, ки андозро аз рӯи адлу инсоф бигирад ва аз он на бойҳо ва на назиконашро озод накунад. Асли маънии ин «мувозибат» дар худи [[нома]] равшан ифода шудааст: «Бидон, ки сарват даромаде намеорад, аграчи фузун бошаду дар хазина бимонад, вале баръакс, меафзояд ва
[[Абдуллоҳи Тоҳир|Абдуллоҳ]], инчунин кӯшиш намуд он худсариҳое, ки дар маҳалҳо заминадорони калон ва маъмурони давлат нисбат ба барзгарон раво медоштанд, то ҳадди имкон маҳдуд гардонад. Ӯ фармони махсус бароварда, аҳволи барзгаронро қадре ба сомон овард. «Худо ризқи моро ба дасти онҳо мерасонад – гуфта мешуд дар фармони Абдуллоҳ, - ба забони онҳо моро табрик мекунад ва ранҷонидани онҳоро манъ кардааст».
|