Соибсултон Алиназарова: Тафовут байни таҳрирҳо

Хатмкардаи Омӯзишгоҳи мусиқии шаҳри Душанбе (1964), Институти давлатии санъати театрии ба номи А. В. Луначарскийи ш. Москва (1971). Ҳунарпешаи Театри драмаи мусиқии ба номи Рӯдакии шаҳри Хоруғ (1964 – 1966). Аз соли 1971 ҳунарпешаи Театри давлатии ҷавонони Тоҷикистон ба номи М. Воҳидов. Истеъдоди Алиназарова аз нахустин симоҳои офаридааш зоҳир гардид. Ролҳои офаридаи Алиназарова дорои драматизми амиқ, иродаи бузург ва хусусиятҳои нотакроранд. Дар саҳнаи театр як силсила ролҳои ҷолиби драмавӣ, фоҷиавӣ ва романтикӣ офаридааст: Ҷамила («Бой ва хизматгор»-и Ҳ. Ниёзӣ, 1964), Хосият («Хонаи умед»-и А. Сидқӣ, 1964), Лайлӣ («Қишлоқи тиллоӣ»-и М. Миршакар, 1965), Мария Лвовна («Пирии пурзаҳмат»-и Л. Рахманов, 1970), Дилбар («Ғори аҷинаҳо»-и Г. Сафиева, 1971), Нина («Сафар Амиршоев»-и С. Сафаров, 1972), Ширин («Хусрав ва Ширин»-и Г. Птитсин), Марҷона («Фолбинии Афандӣ»-и А. Баҳорӣ), Сабринисо («Сафар Махсум»-и А. Ҳамдам, 1992), Тӯтӣ («Торҳои муҳаббат»-и Қ. Киром), Оҳу («Олами вуҳуш»-и А. Қодиров, 1998), Оқила («Дар ҷустуҷӯи бахт»-и Ҳ. Нуров), Фаррошхола («Моҷарои имтиҳон»-и А. Атобоев) ва ғайра Алиназарова дар телевизион низ фаъолият кардааст. Роли Қандалотро дар намоишномаи «Алифбоҷон-алифбо» хеле хуб офарид. Барандаи намоишномаҳои «Театр ва бачаҳо» ва «Хоби ширин, хурдтаракон» буд. Дар филми телевизионии «Духтари ҷасур»-и Ш. Қиёмов роли духтари ҷасурро моҳирона бозид. Дар бисёр фестивалу озмунҳо иштирок карда, соҳиби ҷоизаҳо шудааст. Муаллифи драмаи «Навҳаи зан» ва 70 мақола.<ref>[http://vfarhang.tj/index.php?view=data_links&link=teatri_davlatii_javononi_tojikiston_ba_nomi_mahmudjon_vohidov Театри давлатии ҷавонони Тоҷикистон ба номи Маҳмудҷон Воҳидов]</ref> ▼