Амалия: Тафовут байни таҳрирҳо

'''Амалия''' — [[фаъолияти моддӣ]], ҳиссию [[Ашё|ашёӣ]] ва мақсадноки [[инсон]], ки ҳадафаш дарк намудану тағйир додани [[Объект|объектҳои]] табиию [[иҷтимоӣ]] буда, асоси муштараку қувваи ҳаракатдиҳандаи инкишофи [[ҷамъият]] ва маърифати инсонӣ мебошад.

Амалия ҷиҳату дараҷаҳои гуногун дорад. Он ба маънои васеаш ҳамаи навъҳои фаъолияти ҳиссию ашёии инсонро мефаҳмонад. Шаклҳои асосии фаъолияти амалии одамон истеҳсоли неъматҳои моддӣ (меҳнат) ва фаъолияти иҷтимоии дигаргунсозандаи револютсионии омма барои тағйир додани муносибатҳои иҷтимоӣ мебошад. Дар зери мафҳуми амалия, пеш аз ҳама, фаъолияти муштараки инсоният, таҷрибаи он дар ҷараёни инкишофи таърихиаш фаҳмида мешавад. Фаъ олияти амалӣ чӣ аз ҷиҳати мазмун ва чӣ аз ҷиҳати тарзи зоҳиршавиаш хусусияти ҷамъиятӣ дорад. Амалияи муосир натиҷаи таърихи умумиҷаҳонист, ки робитаи гуногуни беохири мутақобилаи одамон ва муносибати онҳоро бо табиат дар ҷараёни истеҳсолоти моддиву маънавӣ ифода мекунад. Амалияи ҷамъиятӣ бо фаъолияти маърифатии инсон ва назария умумият дорад. Он сарчашмаи маърифати [[илмӣ]] ва муҳаррики он мебошад. Амалия субъекти фаъолияти маърифатиро ташаккул дода, сохту мазмун ва самти тафаккури онро муайян мекунад. Амалия объективӣ будани мазмуни донишро асоснок мекунад ва меъёри асосии фаҳмидани дурустии ҷараёни дониш мебошад: «Нуқтаи назари [[ҳаёт]]» ва амалия бояд нуқтаи назари аввалин ва асоси назарияи дониш бошад» ([[Владимир Ленин|Владимир Илич Ленин]]). Танҳо ҳамон натиҷаҳои дониш, ки дар амалия борҳо собит шудаанд, аҳамияти объективӣ пайдо мекунанд. Донишҳои илмӣ танҳо ҳамон [[вақт]] маънои ҳаётӣ мегиранд, ки дар амал татбиқ мешаванд. Мақсади ниҳоии маърифат худи дониш набуда, дигаргунсозии амалии воқеият барои қонеъ кардани талаботи моддию маънавии фарду ҷамъият аст.