Абдураҳмон Бухоризода: Тафовут байни таҳрирҳо

{{Олим

| номи аслӣ = Абдураҳмон Латифович Бухоризода

|тасвир =

|бар =

|тавсифи тасвир =

|фазои илмӣ =

|ҷойҳои кор =

|алма-матер =

|роҳбари илмӣ =

|викианбор =

}}

Дар оилаи маорифпарвари тоҷик Мирзо Бухорӣ ба дунё омадааст. Дар курси дусолаи муаллимтайёркунии [[Самарқанд]] хондааст (1924-1926), Институти маорифи [[Тошканд]]ро хатм кардааст (1928). Ҳамон сол бо роҳхати Комиссариати маориф ба [[Тоҷикистон]] омадааст: муаллими забон ва адабиёти тоҷики Мактаби марказии ҳизбӣ, мудири кафедраи Мактаби олии коммунистӣ (1928-1934), роҳбари Саруправленияи санъат [[ҶШС Тоҷикистон]], муҳаррири масъули рӯзномаи “Барои маорифи коммунистӣ” (1934-1936), директори Институти педагогии ғоибона (1936-1938), муаллим ва директори аввалин мактаби миёнаи ш. [[Сталинобод]] (1938-1941), сардори Управленияи мактабхо, ҷонишини Комиссари маорифи халқи [[ҶШС Тоҷикистон]] (1941-1944), муҳаррири гурӯҳи нашрияи Совети Комиссарони Халқи [[СССР]] дар [[Москва]] ва дар айни замон Институти забон ва мафкураи АИ СССР (1944-1946), муҳаррири масъули рӯзномаи “Газетаи муаллимон” (1946-1948), мудири кабинети забон ва адабиёти тоҷикии Институти такмили ихтисоси муаллимон, декани факултети таъриху филологияи [[Донишгоҳи миллии Тоҷикистон|УДТ]] (ҳоло – ДМТ) ба номи В.И.Ленин (1948-1959). Дар давраи роҳбарии ӯ, аксар олимону адибони шинохтаи Тоҷикистон дар факулта таҳсил намуда аз ӯ дарс омӯхтаанд. Минбаъд, ӯ дар [[Донишгоҳи миллии Тоҷикистон|УДТ]] ҳамчун профессор, фаъолияти омӯзгориашро то миёнаи солҳои 80 давом додааст.

Аз соли [[1959]] то [[1962]] – мудири сектори луғати Институти забон ва адабиёти ба номи А. Рӯдакии [[Академияи илмҳои Тоҷикистон|АИ Тоҷикистон]].Аз соли [[1962]] то охири умр фаъолияти илмиву педагогиашро дар[[Донишгоҳи миллии Тоҷикистон|УДТ]] ба номи В.И.Ленин идома додаст. [[24 сентябр]]и [[1987]]дар ш. [[Душанбе]] вафот кардааст.

== Манобеъ ==

[[Гурӯҳ:Олимон аз рӯи алифбо]]

[[Гурӯҳ:Олимони Тоҷикистон]]